13الهى در پيدايش و بقا و دوام آن نقش نداشته و نخواهد داشت و تنها رنگى كه اين خانه برخود پذيرفت، رنگ‌توحيد وخدايى‌است:
صِبْغَةَ اللّٰهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنْ اللّٰهِ صِبْغَةً. . . . 1«رنگ خدايى (بپذيريد؛ رنگ ايمان و توحيد و اسلام) و چه رنگى از رنگ خدايى بهتر است؟ و اين است رمز عظمت و فضيلت اين خانۀ خدايى. . .»
كعبه، وسيلۀ آزمون اوّلين و آخرين
امير مؤمنان على عليه السلام فرمود:
«أَ لاٰ تَرَوْنَ أَنَّ اللَّهَ جَلَّ ثَنَاؤُهُ اخْتَبَرَ الْأَوَّلِينَ مِنْ لَدُنِ آدَمَ إِلَى الْآخِرِينَ مِنْ هَذَا الْعَالَمِ بِأَحْجَارٍ لاٰ تَضُرُّ وَ لاٰ تَنْفَعُ وَ لاٰ تُبْصِرُ وَ لاٰ تَسْمَعُ فَجَعَلَهَا بَيْتَهُ الْحَرَامَ الَّذِي جَعَلَهُ لِلنَّاسِ قِيَاماً. . .» .
«آيا نمى‌بينيد كه خداوند پيشينيان را از زمان حضرت آدم عليه السلام تا آخرين انسان‌هاى اين‌عالم، به‌وسيلۀ سنگ‌هايى آزمودكه نه زيان مى‌رساند و نه سود، نه مى‌بيند و نه مى‌شنود، پس آن‌ها را خانۀ خويش (بيت‌اللّٰه الحرام) قرارداده كه مايۀ استوارى مردم‌است.» 2كعبه، تجسم عظمت، شرافت وبخشش خداوند
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آنگاه كه پيرامون كعبه طواف كرد و به ركن يمانى رسيد، سرش را به سوى كعبه بلند كرد و گفت:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي شَرَّفَكِ وَ عَظَّمَكِ» ؛ «سپاس خداى را كه تو را شرافت و عظمت بخشيد.» 3كعبه سفرۀ معنوى آماده براى همۀ مردم؛ اعم از كافر و مسلمان است، اما كسانى توفيق استفاده از آن را پيدا مى‌كنند كه همانند كعبه به فضيلت توحيد آراسته و از شرك و كفر و طغيان پيراسته باشند.
كعبه، خانۀ آزاد، در امان از حوادث روزگار و قهر جباران و غير قابل تملك براى بندگان:
. . . وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ. . . ، 4ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ. . . . 5