5
شماره پنجاه و ششم
سرمقاله
افراد بشر، همگى مديون پيامبران الهى‌اند و اگر تعاليم و فرهنگ دينى و اخلاقى نمى‌بود. انسان‌ها همچون چهارپايان و بلكه بدتر از آن‌ها زندگى مى‌كردند؛ أُولٰئِكَ كَالْأَنْعٰامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ 1
در جهان امروز هر كشور و ملّتى كه با دين و فرهنگ اخلاقىِ پيامبران آشنا بوده و بر اساس آموزه‌هاى دينى و الهى عمل مى‌كنند، كمتر گرفتار مفاسد و مشكلات اخلاقى‌اند و آنان كه از اين مكتب دورند، سبعيت، بى‌رحمى و تجاوز به حقوق مردم و ظلم و ستم در ميان آن‌ها بيشتر است. در ميان پيامبران و رسولان، پيامبر اسلام، حضرت محمّد بن عبداللّٰه صلى الله عليه و آله از همه برتر و داراى امتياز بيشتر است و مى‌توان گفت كه آن حضرت، جامع همۀ ويژگى‌هاى انبياى الهى است. مهمترين هدفى كه پيامبر دنبال مى‌كرد، آگاه ساختن و مهذّب نمودن مردم براى رسيدن به جامعۀ مطلوب و به تعبير قرآن «حيات طيبّه» بود.
قرآن كريم در اين باره مى‌گويد: يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلّٰهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذٰا دَعٰاكُمْ لِمٰا يُحْيِيكُمْ . 2حيات طيبه، زندگىِ سراسر آميخته با معنويت و به دور از رذايل و ناهنجارى‌هاى اخلاقى و اجتماعى است. براى تحقّق اين هدف، انبيا با بهره‌گيرى از آموزه‌هاى وحى، مردم غوطه‌ور در