64در اينجا از بزرگان فقيهان، صاحب «عروه» (م 1337) و آيت‌اللّٰه حاج آقا حسين بروجردى، (م 1380) بر جملۀ اخير «مناسك» شيخ حاشيه زده‌اند: «اقوى بودن، محل تأمّل است» و ظاهراً آيت‌اللّٰه سيد ابوالحسن اصفهانى و آيت‌اللّٰه بروجردى، در صورت عدم علم به خلاف، متابعت عامه را صحيح و مجزى مى‌دانسته‌اند و آيت‌اللّٰه طالقانى هم به مناسبت اين اختلاف در حج سال 1371ق. \1331ش. مى‌نويسد:
«. . . و چون هميشه در اختلاف، محاكم حجاز يك روز پيش از اوّل ماه حكم مى‌نمايند، هيچ‌گاه علم به خلاف حاصل نمى‌شود و فتواى حضرت آيت‌اللّٰه بروجردى (أدام اللّٰه بقاءه) اين مشكل را آسان نموده است.» 1در اينجا فتواى عده‌اى از مراجع معاصر در اين زمينه را نقل مى‌كنم:
الف) آيت‌اللّٰه حكيم رحمه الله (م 1390) :
«تبعيت از آنها در وقوف عرفات و مشعر از جهت تقيه، ظاهراً صحيح است و مُبرىء ذمّه مى‌باشد چه علم به مخالفت با واقع داشته باشد يا نداشته باشد و احتياج نيست انسان خود را در معرض اذيت و اهانت قرار دهد. پس كفايت مى‌كند وقوف با آنها. اما بقيۀ اعمال در منا؛ مثل رمى جمره و قربانى و سر تراشيدن وبيتوته كردن شبهاى تشريق، ظاهر آن است كه اگر شك داشته باشد؛ يعنى نمى‌داند حكم قاضى با واقع مطابق است يا نيست، در اين صورت، تبعيت از آنها در اعمال منا نيز كافى است و اگر يقين به مخالفت داشته باشد، ظاهر اين است كه موافق مذهب شيعه اعمال منا را به جا آورد.»
ب) آيت‌اللّٰه سيد محمود شاهرودى (م1394) :
«متابعت حكم قاضىِ سنّى جايز نيست ولى در اين مسأله رجوع به مجتهد مطلق كه تبعيت را مجزى مى‌داند جايز است.»
ج) آيت‌اللّٰه سيد هادى ميلانى (م1395) :