37اينكه انسان در اوايل كار، به دليل فرو رفتن در تاريكى‌هاى عالَم طبيعت و اسارت در كرۀ خاكى و ميان آب و گِل، عالم‌هاى عالى دسترسى ندارد. خداوند، عالمِ او را با ايجاد مكانى آباد كرده و آن را خانۀ خود ناميد و آن را زيارتگاه زائران و طالبان حضرتش قرار داد تا بر گِرد آن چرخيده، زيارتش كنند و به مقتضاى حال خود، با پروردگارشان مأنوس شده و با اين امور، آماده عالم‌هاى قدس و نزديك شدن به خدا گردند. براى اين زيارت نيز عبادت‌هايى مقرر فرموده (حج) كه تمامى آنها، باعث پرواز از عالم خاكى به عالم ملكوت، جبروت و لاهوت است. به عبارت ديگر، اين عبادت‌ها انسان را آمادۀ زيارت كعبۀ حقيقى مى‌كند كه در بارۀ آن، در روايت آمده است: زمين و آسمانم گنجايش مرا ندارد، بلكه قلب بندۀ مؤمنم گنجايش مرا دارد. اين عبادات باعث شناخت نفس مى‌شود كه شناخت پروردگار را در بر دارد.» 1رو به هر قبله كه كردم صنما سوى تو بود