72نوفل‌بن الحرث‌بن عبدالمطّلب» عهده‌دار امارت حج شدند. 1در عهد عثمان نيز على‌بن عدى‌بن ربيعةبن عبدالعزّى، احمدبن خالدبن عاص مخزومى، حرث‌بن نوفل، عبداللّٰه‌بن خالدبن اسيد، و عبداللّٰه‌بن عامر حضرمى، امارت حج را بر عهده داشتند. 2على‌بن ابى‌طالب عليه السلام در سال 35 هجرى به خلافت رسيد، آن حضرت در دوران خلافت خود دو نفر به نام‌هاى «ابوقتادۀ انصارى» و «قثم‌بن عباس» را به اين سمت منصوب كرد. 3ابو قتاده در سال 38 يا 40 هجرى و در زمان خلافت آن حضرت بدرود حيات گفت. ليكن قبل از فوت وى، حضرت او را به كوفه دعوت و «قثم‌بن عباس‌بن عبدالمطّلب» پسر عموى پيامبر صلى الله عليه و آله را به اين سمت منصوب كرد. قثم‌بن عباس چهره‌اى شبيه به رسول خدا صلى الله عليه و آله داشت، مادرش ام فضل و برادر رضاعى امام حسين عليه السلام بود. 4وى سپس والى مدينه شد و تا شهادت امام على‌بن‌ابى‌طالب عليه السلام امارت آنجا را عهده‌دار بود. 5سپس همراه با «سعيدبن عثمان» راهى سمرقند گرديد و در سال (57 ه. ق.) مطابق با (667 م) در آنجا شهيد و يا فوت نمود. 6قبر وى در بيرون سمرقند و داراى گنبدى بلند است كه معروف به «مزار شاه» مى‌باشد.
آنگاه كه قثم‌بن عباس والى امير مؤمنان در مكه بود، حضرت دستورالعملى براى او فرستاد و چنين مرقوم داشت:
«أَمَّا بَعْدُ، فَأَقِمْ لِلنَّاسِ الْحَجَّ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيّٰامِ اللّٰهِ وَ اجْلِسْ لَهُمُ الْعَصْرَيْنِ فَأَفْتِ الْمُسْتَفْتِيَ وَ عَلِّمِ الْجَاهِلَ وَ ذَاكِرِ الْعَالِمَ. . .» .
براى مردم حج را به پادار و ايام‌اللّٰه را به يادشان بياور، و بامدادان و عصر هنگام جلوس كن و فتواخواهان را فتوا ده، و به نادانان دانش بياموز و با دانايان گفتگو كن و ميان تو و مردمان سفيرى جز زبانت و دربانى جز چهره و رخسارت قرار مده. خود را از نيازمندان مپوشان، پس بدرستى كه اگر او در آغاز ورود از درِ خانۀ تو رانده شود پس از آن كه حاجتش برآورده شود، تو سزاوار ستايش نخواهى گشت. پس در آنچه كه از اموال خداوند نزد تو گرد آيد