41و از ايشان است: «اگر مرد، قربانى لاغر بخرد، مجزى نيست و اگر فربه بخرد، ولى معلوم شود لاغر است مجزى است. در قربانى تمتع نيز همين حكم است.» 1همچنين نقل شده است:
«على عليه السلام خوش نداشت گوش و بينى قربانى بريدگى داشته باشد اما اگر زمانى سوراخى داشت، اشكال نمى‌دانست.» 2در صورت ضرورت، يك قربانى براى پنج و هفت نفر مجزى است
اصل اين است كه يك قربانى، براى يك شخص مكلف مجزى است، اما اخبارى وارد شده كه به هنگام ضرورت و اگر چند نفر، همسفره باشند، يك قربانى، مجزى براى بيشتر از يك نفر است. از شمار اين اخبار، روايتى از امير مؤمنان است: گاو دوسه ساله مجزى براى سه نفرى است كه از يك خانواده باشند و بالغ مجزى براى هفت نفرِ متفرقه است و گاو پير مجزى براى ده نفرِ متفرقه است» .
صاحب جواهر اين خبر و مانند آن را - از ديگر امامان - بر قربانىِ مستحب حمل نموده؛ زيرا در آن تصريحى بر قربانى واجب نيست. 3حكم استفاده از شير قربانى و سوار شدن آن
خبرى از امام على عليه السلام دربارۀ جواز استفاده از شير قربانى و سوار شدن آمده است. روايت است كه ايشان «شير قربانى را مى‌دوشيد و اگر ضررى نداشت، بر آن سوار مى‌شد.» 4و اگر مى‌ديد مردمى پياده راه رفته و خسته‌اند، بر (شتر) قربانى سوارشان مى‌كرد و مى‌فرمود: اگر مركوبِ سوار گم يا سقط شود و همراهش (شتر قربانى باشد) ، بر آن سوار شود. 5تمامى فقها به اين حديث فتوا داده‌اند. 6احكام قربانى
از جمله مستحبات اسلام، قربانى است، على عليه السلام فرمود:
«اگر مردم مى‌دانستند قربانى چه ثمره‌اى دارد، قرض مى‌گرفتند و قربانى مى‌كردند. با اوّلين قطرۀ خونى كه از قربانى بريزد، قربانى كننده بخشوده مى‌شود.» 7ايشان هر سال به نيّت رسول‌اللّٰه صلى الله عليه و آله و براى خودشان، دو قوچ را مى‌كشت 8و مى‌فرمود: