20اساساً دقت در نصوص فتاواى فقها در ذيل «اجتناب از رفث» ، اينطور مستفاد مى‌گردد كه ايشان در مفهوم «رفث» توسعه داده و معنايى گسترده‌تر و اعم از «جماع» براى آن قايل شده‌اند؛ مثلاً بنا به نقل «صاحب جواهر» ، سيد در «جمل» اين چنين فتوا مى‌دهد:
«بر محرم واجب است كه از «رفث» پرهيز كند، و رفث عبارت است از جماع و هر علت و موجبى كه باعث خروج منى گردد، از بوسيدن گرفته تا لمس و نگاه شهوت‌آلود به زن. . .» . 1و همچنين «قاضى» در شرح «جمل» آورده است:
«واجب است بر محرم كه جماع نكند و نيز استمنا ننمايد، اعم از اين‌كه از طريق ملامسۀ با زن و يا نگاه شهوت‌آلود به وى باشد، حتّى برخى از فقها «لواط» و «وطى حيوانات» را نيز داخل در «رفث» دانسته‌اند. . .
در «كشف اللثام» آمده است: «لواط» و «وطى بهائم» داخل در مفهوم «رفث» مى‌باشند، هر چند كه انزال صورت نگيرد. . .» . 2نكته قابل توجه در «تروك و محرمات احرام» اين است كه:
برخى از محرمات تنها به دليل احرام، حرام مى‌گردند، و به مجرد اين‌كه محرم از احرام خارج گرديد، آن كار محرم، حلال مى‌گردد، امّا برخى از محرمات احرام براى مُحل نيز حرام است و به اصطلاح داراى حرمت سابقه و اوليه مى‌باشند. مثلاً استمنايى كه از راه ملاعبۀ با زن خود صورت گيرد جايز است، امّا براى محرم به جهت احرام، حرام مى‌گردد، امّا اگر همين ملاعبه، با زن اجنبيه انجام پذيرد و استمنا تحقق يابد، حرام است، ولى در حال احرام اين حرمت به مراتب و درجاتى شديدتر مى‌گردد. البته اگر تنها مقدمات استمنا را انجام دهد و انزالى صورت نگيرد، به مقتضاى اصل، كفاره‌اى بر محرم تعلق نمى‌گيرد. 3* * *
5 - استعمال عطريات و گرفتن بينى از بوى بد:
به دليل نصوص و فتاواى نسبتاً فراوانى كه در اين باره صادر گرديده است:
1 - عبداللّه بن سنان از امام صادق - ع - نقل مى‌كند كه آن حضرت فرمود: «در حال احرام گلى را مس مكن (يعنى نبوى) و نه زعفران را، و غذايى هم كه در آن زعفران وجود دارد، مخور» . 4
2 - معاوية بن عمّار از جعفر بن محمد، امام صادق - ع - نقل مى‌كند كه آن حضرت فرمود: «. . . از بوى خوش در طعام خويش پرهيز و بينى خود را از بوى خوش بگير و بينى خود را از بوى ناخوش مگير؛ زيرا براى محرم سزاوار نيست كه از بوى خوش لذت ببرد.» 5
3 - اگر بيمارى بر محرم عارض گرديد كه ضرورتاً مى‌بايست مداوا كند، بايد از دارو و روغنى استفاده كند كه بوى خوش نداشته باشد، امّا اگر ضرورت اقتضا كرد كه از داروى داراى بوى خوش بهره جويد، در اين صورت مانعى ندارد. 6
4 - برخى مطابق بعضى از روايات عطرهاى مسك و عنبر و زعفران و عود و كافور و ورس را براى محرم حرام دانسته‌اند. و حتى برخى به 4 عطر بسنده كرده‌اند: مسك، عنبر، زعفران و ورس. ولى از بررسى مجموعۀ روايات اينطور استنباط مى‌گردد كه بوييدن و استعمال تمامى عطرها بر محرم حرام است مگر «خلوق كعبه» . 7
عبدالله بن سنان از امام صادق - ع - پرسيد: «خلوق كعبه» (عطر مخصوصى كه به كعبه مطهّر ماليده مى‌شود) به لباس محرم سرايت كرده است؟ حضرت فرمود: اشكالى ندارد.