8اتفاق همۀ مراجع معظم تقليد بوده و همگى خوردن اين قرص‌ها را به شرط ضرر نداشتن آن جايز مى‌دانند.
احتمالات اشاره شده در مسأله عبارت‌اند از:
1. حرمت استفاده از قرص‌هاى جلوگيرى از عادت ماهانه.
2. جواز خوردن آن قرص‌ها.
3. به‌شرط نداشتن ضرر، خوردن آن‌ها جايز است.
4. به شرط نداشتن ضرر مهم و معتنابه بر بدن، خوردن آن‌ها جايز است.
5. خوردنش جايز است، مشروط به عدم اضرار بر بدن يا روان و اعصاب.
6. خوردن آن‌ها به قصد درك عبادات، مستحب است.
7. خوردن چنين قرص‌هايى جايز است، اما با اولويت ترك و نخوردن.
8. توقف از فتوى به جواز يا حرمت يا استحباب و ترك خوردن آن‌ها در عمل.
9. فرق‌گذاشتن بين جلوگيرى وتأخير؛ يعنى بگوييم قرص‌هايى كه باعث جلوگيرى مى‌شود مجاز نيست ولى قرص‌هايى كه تنها چند روز تأخير مى‌اندازد جايز است.
10. تفاوت گذاشتن ميان «حج و عمره» و «ماه رمضان» ، يعنى در حج و عمره جايز است