50
حج در اسلام
هر چند در برخى سورههاى مكى، به شهر مكه بهعنوان شهرى مقدس 1و جاى امن 2و به كعبه و مسجد الحرام به عنوان مكانى مقدس، 3خان خداوند 4و خانهاى آباد 5اشاراتى شده است، ولى در اين مرحله از تاريخ اسلام كه كعبه هنوز قبل مسلمين قرار نگرفته بود، سخنى از حج و عمره و مراسم آن به ميان نيامده است. به نظر مىرسد همين اشارات مختصر نيز باعث برانگيخته شدن حساسيت قريش نسبت به عزائم اسلام دربارۀ شهر مكه و نقش مسجد الحرام در دين يكتاپرستى كه پيامبر (ص) مبلغ آن بود، شده باشد. از اين لحاظ پيام آيهاى از سور جن كه سور مكى است، قابل توجه است:
(وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً) . 6
اين آيۀ كريمه آشكارا مشركان را از عبادت بتان در «مساجد» منع مىكند 7و مسجد الحرام در آن زمان تنها مصداق «مسجد» در شبه جزيرۀ عرب بود. صرف نظر از اينكه سران قريش، اسلام را تهديدى بر بتپرستى خود بهحساب مىآوردند، هرگونه تقديس و ادعايى نسبت به كعبه و مسجد الحرام از سوى پيامبر (ص) را خطرى براى موقعيت خود به عنوان متوليان بيت الله و سروران اعراب تلقّى مىنمودند. شايد همين احساس خطر باعث مىشد كه آنان از حضور مسلمانان در آن مسجد و خواندن نماز در آن، به شدت جلوگيرى كنند.
ممكن است براى پرهيز از تشديد همين حساسيتهاى قريش نسبت به اين امر بود كه در ابتدا بيتالمقدس بهجاى كعبه بهعنوان قبل مسلمانان تشريع گرديد و نيز از سخن راندن دربارۀ مشروعيت حج و عمره در اسلام در سورههاى مكى پرهيز شده است.
اما با هجرت پيامبر خدا (ص) به مدينه اوضاع دگرگون گشت و مسلمانان از فشار و مظالم روزانۀ قريش ايمن شدند. در واقع سور حج كه با آياتى با مضامين و محتواى آشناى مكى آغاز و دنبال مىشود و به يكباره با جهتگيرى جديد، رنگى مدنى به خود مىگيرد، وضعيتِ محيط جديد را مىنماياند و از اين حيث منعكس كنندۀ همان دگرگونى اوضاع است كه با هجرت پيامبر (ص) پيش آمد.
پرداختن به موضوع حج در اسلام (و نيز بياناتى دربارۀ مقام كعبه در اسلام، بناى آن بهوسيلۀ ابراهيم (ع) ، تغيير قبله از بيت المقدس به كعبه و طرح حق ولايت بر مسجد الحرام، از موضوعاتى هستندكه به نوعى با اين موضوع مرتبط ميباشند) با سور حج آغاز مىشود و با سور مائده خاتمه مىيابد. بر اساس ترتيبى كه در اين مقاله براى سورههاى مربوط مدنى قائل شدهايم، ترتيب زمانى آيات حج از اين قرار است: