253. سراقة بن مالك مدلجى گويد: به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گفتم: اى فرستادۀ خدا، حكم حج را براى ما چنان بيان كن كه گويى امروز به‌دنيا آمده‌ايم - و چيزى نمى‌دانيم - پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:
«خداوند عمره را داخل در حج كرد. چون به مكه رسيديد، هركدام از شما كه طواف خانۀ خدا و سعى صفا و مروه را انجام داد از احرام خارج شود، مگر كسانى كه قربانى به همراه آورده باشند.» 14. عبداللّٰه بن عمر گويد: «پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در حَجّةالوداع حج را به عمره تبديل كرد. آن حضرت از ذوالحليفه قربانى به‌همراه آورد. پيامبر صلى الله عليه و آله و همراهان او به‌قصد حج لبيك گفتند.
برخى قربانى به همراه داشتند و برخى نه. چون همگان به مكه رسيدند، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: كسانى كه قربانى آورده‌اند، جايز نيست از احرام خارج شوند مگر آن‌كه حج را به‌پايان برند. اما كسانى كه قربانى به همراه ندارند، خانه را طواف كرده، به سعى صفا و مروه و سپس تقصير اقدام كنند و پس از آن از احرام خارج گردند تا آن‌كه مجدداً (در روز ترويه) براى حج لبيك گفته و قربانى خود را به قربانگاه ببرند.» 25 - عايشه نقل مى‌كند: پنج روز مانده به اتمام ماه ذى‌قعده، با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به قصد حج از مدينه خارج شديم، اما چون به حوالى مكه رسيديم، آن حضرت فرمود: كسانى كه قربانى با خود نياورده‌اند، پس از انجام مراسم طواف خانۀ خدا، از احرام خارج شوند. 3ب - روايات مقابل با تشريع حج تمتّع
در مقابلِ رواياتى كه درخصوص تشريع حج تمتع از نظر گذشت، روايات ديگرى نيز در منابع حديثى اهل‌سنت جلب نظر مى‌كند كه تأكيد بر انجام حج اِفراد يا حجّ قِران داشته و نظر به جدايى مراسم عمره و حج به‌صورت توأمان و در يك سفر دارد. برخى از اين روايات حكايت از سيرۀ پيامبر صلى الله عليه و آله در اين خصوص مى‌كند و برخى ديگر عمل پاره‌اى از صحابه، به‌ويژه خلفاى اوّليه را پس از رحلت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گزارش مى‌نمايد. ضمناً، در بيشتر اين روايات، مخالفت گروه ديگرى از صحابه به‌ويژه على عليه السلام در نقد عمل خلفا و اصرار بر انجام عمرۀ تمتّع در ماه‌هاى حج قابل ملاحظه است. نمونه‌اى از روايات وارده در اين زمينه، به قرار زير است:
1. محمد بن منكدر از جابر نقل مى‌كند كه: «پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و ابوبكر و عمر به انجام حج