44امسال نيز مانند غالب سالها، راجع به عيد اختلاف بود؛ چه، در ايران، افغانستان و عراق و سوريه و حتى مصر روز چهارشنبه عيد بود و تنها در حجاز روز سه شنبه را عيد گرفتند.
سايرين مطابق افق محل و شهادت شهود رؤيت هلال مانند خود اهالى كشور عربى سعودى اول ماه را مطابق محل قبول كردند؛ ولى ايرانيان و عده‌اى از شيعيان عراقى چون هلال را نديده بودند و شهادتِ شهودِ سعودى را قبول نداشتند، با اينجانب (جناب آقاى كاظمى) و سيد باقر بلوط (رييس تشريفات دربار عراق) و عبدالهادى جبلى، از اعيان شيعيان عراق صحبت نمودند اقدامى شود، اجازه دهند دو موقف باشد؛ يعنى پس از وقوف عرفات كه مطابق محل، روز دوشنبه 9 ذى‌حجه بوده، روز سه شنبه را هم كه به حساب شيعيان 9 ذى‌حجه بوده، مجدداً در عرفات وقوف كنند. به آنها اظهار نموديم كه اين موضوع عملى نيست، سابقه هم دارد، در سالهايى كه اختلاف در رؤيت هلال بوده، هيچ وقت دولت عربى اجازۀ تعدد موقف را نداده بلكه اين امر را موجب ايجاد اختلاف و شقاق بين مسلمين مى‌داند و آن را شرعاً جايز ندانسته بلكه تقاضا كنندگان اين امر را مخالف وحدت مسلمين تشخيص داده سخت مجازات خواهند نمود و چون خود آنها نيز وقوف عرفات را ركن حج مى‌دانند سعى دارند وقوف آنها صحيح باشد و به‌طورى كه خود ملك ابن السعود اظهار مى‌داشت اشخاص تيزبينى را مأمور رؤيت هلال مى‌كنند و در شهرهاى مختلف نجد در روز معيّن عدۀ زيادى مترصد رؤيت هلال هستند و تلگرافاتى از اطراف راجع به اين موضوع مى‌رسد و قاضى شرع در شهادت شهود دقتِ كافى به عمل مى‌آورد؛ لذا با اين سوابق عدم قبول فتواى حاكم شرع را مانند توهين خيلى شديدى تلقى خواهد نمود و اصرار در اين موضوع، علاوه بر اينكه مفيد نيست ممكن است براى حجّاج شيعه خطراتى داشته باشد.
خوشبختانه حضرت آقاى سيد ابوالحسن اصفهانى هم آقاى سيد ابراهيم شبّر را از طرف خود به حجاز اعزام فرموده بودند كه در اين قبيل اختلافات نظر حضرت آيت‌اللّٰه را به