31احرام، از مصادر شيعه و سنى روايت شده است:
1 - عدم جواز صيد بَرّى توسط محرم و حرمت اكل آن بر مُحرم و مُحِلّ
در صحيحۀ محمدبن مسلم از امام باقر عليه السلام آمده است كه فرمود:
«على عليه السلام به گروهى برخورد كه ملخ دريايى مى‌خوردند. فرمود: سبحان‌اللّٰه! شما در حال احرام هستيد و چنين مى‌كنيد؟ ! گفتند: آن را از دريا صيد كرده‌ايم. فرمود: اگر چنين است، آن را در آب بيندازيد.» 1مقتضاى شبهۀ آن گروه، اين بود كه خوردن گوشت ملخ حلال است؛ زيرا قرآن 2بر حليّت صيد بحر تصريح كرده است:
أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعاً لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ. . .
اما امام براى ردّ شبهۀ آنان فرمود: آن را در آب بيندازيد؛ يعنى اگر بحرى بود مى‌توانست در آب زنده بماند. در جواهر از منتهى و تذكرۀ علامه آمده است:
«بسيارى از علماى ما و علماى عامه مى‌گويند ملخ دريايى، صيد برّى است.
مسالك مى‌گويد: «در اين باره اختلافى نداريم، ولى ابى سعيد خدرى و شافعى و احمد به روايتى با ما مخالفند.» 3نگارندۀ موسوعۀ فقه على‌بن ابى‌طالب در اين باب رواياتى از امام گرد آورده كه در مصادر سنى موجود است.
وى مى‌نويسد:
«كشتن و اشاره و نشان دادن و دنبال كردن و خوردن صيد بر محرم حرام است.»
على عليه السلام فرمود: «محرم صيد را نمى‌كشد و بدان اشاره و راهنمايى نمى‌كند و آن را دنبال نمى‌نمايد.» 4اگر يكى از اين كارها را بكند و صيد را وى يا غير محرم بكشند، محرم ضامن است. 5خوردن گوشت صيد بر محرم حلال نيست، چه غير محرم آن را شكار كند، چه محرم و چه براى وى شكار شود يا براى ديگرى 6.
«حارث بن نوفل» جانشين عثمان در مكه بود. هنگامى كه وى به مكه آمد، با غذاى نمك سود از وى پذيرايى كردند.
ماهيگيران كبكى را شكار كرده، پختند و در مقابل عثمان و همراهانش گذاشتند.