32اينان نخوردند، ولى عثمان گفت: ما آن را صيد نكرده و دستور نداده‌ايم شكارش كنند. و غير محرمان آن را صيد كره و ما را بدان اطعام كرده‌اند. اشكالى ندارد بخوريم.
به دنبال على [ عليه السلام ] فرستادند و جريان را به ايشان گفتند. على ناراحت شد و فرمود: شما را به خدا سوگند! يكى از شما سخن مرا تأييد كند. وقتى براى رسول‌اللّٰه [ صلى الله عليه و آله ] ران گور خرى آوردند، رسول‌اللّٰه نفرمود: ما محرم هستيم و آن را به كسانى كه غير محرمند، بدهيد؟ ! دوازده نفر از اصحاب رسول‌اللّٰه شهادت دادند.
سپس على فرمود: يكى از شما مردان براى خاطر خدا شهادت بدهد.
وقتى براى رسول‌اللّٰه تخم شتر مرغى آوردند، ايشان نفرمود: ما محرم هستيم.
به غير ما بخورانيد؟ از آن گروه دوازده نفرى، عده‌اى شهادت دادند.
حارث بن نوفل مى‌گويد: [ پس از شهادت اصحاب ] عثمان خود را از سر سفره عقب كشيد و به همراهانش پيوست و ماهى‌گيران غذا را خوردند. 1عبد الرزّاق روايت كرده كه على در حالى احرام، صيد را مكروه مى‌دانست و اين آيه را مى‌خواند:
أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعاً لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُماً. . . 2.
كشتن كفتار كه به انسان حمله نكند، صيد شمرده شده و موجب كفاره است، اما اگر بر محرم حمله كند و توسط وى كشته شود، بر محرم كفاره واجب نيست.
على عليه السلام فرمود:
«اگر كفتار بر محرم حمله كند، مى‌تواند آن را بكشد، اما اگر پيش از حمله، آن را بكشد، بايد ميش بالغى كفاره دهد.» 3كشتن مار سياه و افعى و عقرب و سگ هار و حيوانى كه بر محرم حمله آورد، رواست 4و نيز كلاغ 5و مى‌تواند كنه هاى شترش را بگيرد و بكشد.
در جواهر آمده است: اگر محرم، حيوان برّى را صيد كند، ميته بوده و بر محلّ و محرم حرام است، چنان‌كه شيخ طوسى وحلّى (ابن ادريس) و قاضى ابن سراج و يحيى بن سعيد حلّى و فاضلان - محقق و علامۀ حلى) و ديگران - آن‌گونه كه از برخى از آنان نقل شده - بدان تصريح كرده‌اند، بلكه در نهايه و مبسوط و تهذيب و وسيله و جواهر