12همى دويد، و آن كبش چون به جايگاه قربان رسيد آنجا بايستاد و پيشتر ابراهيم سنگ بيانداخت و آن گاه كبش بايستاد و اسماعيل برفت و او را بگرفت و ابراهيم بيامد و او را قربان كرد و آن جايگاه كه امروز حاجيان قربان كنند و سنگ اندازند.

و آن بيست و يك سنگ كه ابراهيم - عليه‌السلام - به آن كبش انداخت و به سر راه آن نيز سنتى گشت كه حاجيان چون بدان جايگاه رسند سه روز هر روزى ايشان را بيست و يك سنگ ببايد انداخت. ¹

5 - روايات منقول از امامان شيعه، با گزارش سوم سازگار است. اين روايات از طريق ائمه از پيامبر اسلام - ص - نيز نقل شده است و از اين نظر از اهميت بيشترى برخوردار است. چنانكه از امام صادق - ع - نقل شده است: نخستين كسى كه «رمى جمار» كرد، آدم بود. بعد از آن جبرئيل نزد ابراهيم آمد و گفت: اى ابراهيم سنگ بزن، ابراهيم به جمره عقبه سنگ انداخت زيرا شيطان نزد جمره بر او آشكار شده بود. ²

طبق روايت ديگرى، على بن جعفر از برادرش امام موسى بن جعفر پرسيد: چرا «رمى جمره» مشروع شده است؟ امام پاسخ داد: چون شيطان لعين در محل جمرات بر ابراهيم - ع - ظاهر شد و ابراهيم بر او سنگ زد و سنت بر اين جارى گشت. ³

همچنين امام چهارم از پيامبر - ص - و ائمه پيشين نقل مى‌كند: از اين رو به رمى جمره دستور داده‌اند كه ابليس لعين در محل «جمرات» بر ابراهيم آشكار شده و ابراهيم او را سنگ زده است و از اين جهت سنت بر اين جارى شده است. ⁴