13روايات ديگر نيز كه در زمينه ثواب و آداب رمى جمرات از ائمه معصوم نقل شده است، اين معنا را تأييد مى‌كند؛ چنانكه از امام صادق - ع - روايت شده است:
هركس رمى جمره كند، خداوند به پاداش هر سنگى، گناهى از وى پاك مى‌كند. چون مؤمن سنگ اندازد، فرشته‌اى آن را مى‌گيرد و اگر غير مؤمن اندازد، شيطان به او ناسزا مى‌گويد و مى‌گويد: تو سنگ نزدى. 1از اين رو جمرات سمبل شيطان شمرده مى‌شود و سنگ زدن به آنها نوعى اظهار نفرت و انزجار از شيطان محسوب مى‌گردد؛ چنانكه در دعاى «رمى جمرات» نيز به اين معنا اشاره شده است: «الله اكبر اللّهمّ ادحرْ عنّى الشيطان» ؛ 2«خدايا شيطان را از من دور گردان.»
رمى جمره در مراسم حج زمان جاهليت
از اسناد و شواهد تاريخى و نيز از اشعار شعراى عرب در عصر جاهليت استفاده مى‌شود كه در مراسم حج كه پيش از ظهور اسلام در ميان بت‌پرستان جزيرةالعرب برگزار مى‌شد (البته بصورت مسخ شده و تحريف يافته) رمى جمره نيز جزئى از اعمال حج بوده و از محل جمرات بنام «جمار» ياد مى‌شده است.
«ابن هشام» در حوادث عصر جاهليت مى‌نويسد: «غوث بن مُرّ» و پس از او فرزندانش متولّى كوچ حاجيان از عرفات به مشعر و از مشعر به منا و از منا به مكه بودند. روز كوچ از منا (يوم النّفر) كه فرا مى‌رسيد، مى‌بايست يكى از اين متوليان ابتدا خود رمى‌جمره كند و سپس به حجاج اجازۀ رمى دهد. كسانى كه شتاب داشتند كه رمى جمره كرده زودتر به سمت مكه حركت كنند، به وى مى‌گفتند: برخيز و سنگ بزن تا با تو سنگ بزنيم. او مى‌گفت: نه به خدا سوگند، دست نگهداريد تا