40مانده است.
از جمله آثار برجاى مانده از شيخ عبدالحسين فقيهى، اثرى با عنوان «حاشيه بر كفايه» بوده كه او در سن 22 سالگى در نجف نوشته و به احتمال، نسخۀ آن در اختيار برادرش شيخ مرتضى بوده و اكنون همراه برخى ديگر از آثار او در كتابخانۀ مجلس است.
خوشبختانه شيخ مرتضى شرح حالى براى برادرش عبدالحسين فقيهى نوشته و آخر اين كتاب ضميمه كرده و به همراه آن تصويرى هم از وى آورده است. آنچه در ذيل آمده، مطالبى است كه وى در بارۀ برادرش نگاشته و در انتهاى نسخۀ 16637 كتابخانه مجلس آورده است:
آيت الله شيخ عبدالحسين فقيهى فرزند شيخ شعبان بن مهدى بن عبدالوهاب گيلانى نجفى و سبط علاّمه قاضى الانصارى است. وى در دوم شعبان 1321 در نجف به دنيا آمد و در 18 ربيع الثانى سال 1410 در قم درگذشت. عبدالحسين در نجف نزد دانشمندانى درس خواند كه عبارت‌اند از: شيخ شمس الدين بادكوبى، شيخ محمد جواد بلاغى، شيخ ميرزا على ايروانى، شيخ محمد حسين اصفهانى معروف به كمپانى، سيد ابوالحسن اصفهانى، سيد محمد كاظم نحوى يزدى ساكن مدرسه قوام شيرازى و پدرش. او در قم نيز نزد شيخ عبدالكريم حائرى، سيد حسين طباطبايى بروجردى و ديگر اعلام درس خواند. مدتى هم در رشت نزد شيخ يوسف رشتى رياضيات، به ويژه كتاب اصول اقليدس در هندسه را خواند. شيخ عبد الحسين در سال 1352 ق. از نجف به قم آمد.
وى اجازات علمى زيادى از علماى خاصه و عامه در روايت و اجتهاد داشت؛ از جمله اجازۀ اجتهاد او از مرجع عام آيت الله سيد ابوالحسن اصفهانى است كه بدين شرح است:
بسم الله الرحمن الرحيم، و الصلاة و السلام على من أصفاه من الأوّلين و