33سپس حاكم بعد از پايان حديث اينگونه آورده است:

«اين روايت از لحاظ سند صحيح است، ولى محتواى آن، با واقعيات تاريخى هماهنگى ندارد؛ چون رقيه در سال سوم هجرت از دنيا رفت، درحالى كه ابوهريره، بعد از واقعه خيبر (سال هفتم هجرت) اسلام آورده است.» ¹

نتيجه اى كه از اين تناقض ها و در هم ريختگى هاى متنى و ناهمخوانى تاريخ هاى ادعايى با واقعيت، مى گيريم اين است كه: پشت اين اسناد تاريخى، انگيزه هايى وجود داشته كه امر غيرواقعى تلقّى نموده و يا بر اثر نظرگاه هاى شخصى مورخان نگاشته شده است؛ والله العالم.

ديدگاه عالمان شيعى درباره دختران پيامبر

در بخش هاى پيشين نوشتار، اشاره شد كه ديدگاه عالمان شيعى هم، داراى نوعى تعارض ساختارى و تاريخى است كه كوتاه و اشارت گونه به گوشه اى از آن مى پردازيم:

شيخ صدوق در كتاب خصال مى نويسد:

«از حضرت خديجه براى پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم شش فرزند به دنيا آمد؛ قاسم، عبدالله، امّ كلثوم، رقيه، زينب و فاطمۀ زهرا و نيز يك پسر از ماريه به دنيا آمد.» ²

همچنين شيخ صدوق در كتاب خصال آورده است:

«پيامبرخدا صلى الله عليه وآله وسلم در پاسخ انتقاد عايشه از خديجه، فرمودند: او براى من، قاسم، عبدالله، فاطمه، رقيه و امّ كلثوم و زينب را به دنيا آورد.» ³

و علامۀ مجلسى، به استناد خصال شيخ صدوق، نوشته ا ند:

«عن ابن عبّاس: أوّل من ولد لرسول الله صلى الله عليه وآله وسلم بمكّة قبل النبوة، القاسم و يكنّي به، ثمّ ولد له زينب، ثم رقية، ثمّ فاطمة، ثمّ أمّ كلثوم، ثم ولد له فى الإسلام عبدالله، فسمّى الطيب و الطاهر و أمّهم جميعاً خديجة بنت خويلد» . ⁴

«از ابن عباس نقل شده كه گفت: نخستين نوزادى كه براى پيامبر، قبل از نبوت در مكه متولد شد، قاسم بود كه پيامبر به اين جهت كنيه شان ابوالقاسم بود. سپس زينب، پس از او رقيه و سپس فاطمه و آنگاه امّ كلثوم متولد شدند. در دورۀ اسلام، عبدالله