متن کتاب میقات حج (فارسی) - جلد 80 - صفحه 55

(5 تا 192)

553. موثق اسحاق بن عمار از امام جعفر صادق (ع) :

«كسى كه مشعرالحرام را قبل از ظهر درك كند، در حالى كه عدۀ كمى (پنج نفر از مردم) در آن‌جا باشند، حج از او كفايت مى‌كند.» ¹

4. صحيحۀ معاويۀ بن عمار از امام جعفر صادق (ع) كه گويد حضرت به من فرمودند:

«هنگامى كه فردى قبل از ظهر (زوال) ، در مشعر باشد وقوف را درك كرده است.» ²

5. صحيحۀ ديگر از جميل بن درّاج:

«فرد متمتّع، تمتع خود را تا زوال خورشيد در روز عرفه انجام مى‌دهد و حج را تا زوال خورشيد روز عيد قربان انجام مى‌دهد.» ³

6. از عبدالله بن مغيره نقل شده است كه گفت:

«فردى در منا نزد ما آمد و گفت: من مردم را در هيچ يك از محل‌هاى وقوف درك نكردم! عبدالله بن مغيره به او گفت: پس براى تو حجى نيست. آن فرد براى اطمينان از اسحاق بن عمار پرسيد، ولى اسحاق بى آنكه پاسخى دهد، به حضور امام رضا (ع) رسيد و در مورد آن شخص پرسيد. امام (ع) فرمودند: هرگاه شخصى درك كند مزدلفه را و توقف كند در آن، قبل از طلوع خورشيد روز عيد قربان، پس حج را درك كرده است.» ⁴

7- موثقۀ فضل بن يونس:

«از امام رضا (ع) در مورد شخصى كه سلطان ظالمى او را بازداشت كرده بود، پرسيدم و گفتم: در روز عرفه، قبل از اين كه عرفه را درك كند، سلطان او را به مكه فرستاد و حبسش كرد و در روز عيد قربان آزادش نمود، حج او چه ميشود؟ امام (ع) فرمودند: به حجاج ملحق مى‌شود و در مشعر وقوف مى‌كند، آنگاه به منا مى‌رود و رمى جمره و قربانى و حلق مى‌كند و چيزى بر او نيست. ⁵

سپس عرض كردم: اگر او را در روز كوچ كردن رها كنند، تكليفش

1) . «مَنْ أَدْرَكَ الْمَشْعَرَ الْحَرَامَ وَ عَلَيْهِ خَمْسَةٌ مِنَ النَّاسِ قَبْلَ أَنْ تَزُولَ الشَّمْسُ فَقَدْ أَدْرَكَ الْحَجَّ» وسائل الشيعه، ج10، ص59، باب 23، ابواب الوقوف بالمشعر، ح11

2) . «إِذَا أَدْرَكَ الزَّوَالَ فَقَدْ أَدْرَكَ الْمَوْقِف» ، وسائل الشيعه، ج10، ص60، باب 23، ابواب الوقوف بالمشعر، ح15

3) . «الْمُتَمَتِّعُ لَهُ الْمُتْعَةُ إِلَى زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ يَوْمِ عَرَفَةَ وَ لَهُ الْحَجُّ إِلَى زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ يَوْمِ النَّحْرِ» وسائل الشيعه، ج8، ص213، باب 20، ابواب الوقوف بالمشعر، ح15

4) . «إِذَا أَدْرَكَ مُزْدَلِفَةَ فَوَقَفَ بِهَا قَبْلَ أَنْ تَزُولَ الشَّمْسُ يَوْمَ النَّحْرِ فَقَدْ أَدْرَكَ الْحَج» ، وسائل الشيعه، ج10، ص58، باب 23، ابواب الوقوف بالمشعر، ح6

5) . «قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ عَرَضَ لَهُ سُلْطَانٌ، فَأَخَذَهُ ظَالِماً لَهُ يَوْمَ عَرَفَةَ قَبْلَ أَنْ يُعَرِّفَ، فَبَعَثَ بِهِ إِلَى مَكَّةَ فَحَبَسَهُ. فَلَمَّا كَانَ يَوْمُ النَّحْرِ، خَلَّى سَبِيلَهُ، كَيْفَ يَصْنَعُ؟ فَقَالَ: يَلْحَقُ فَيَقِفُ بِجَمْعٍ، ثُمَّ يَنْصَرِفُ إِلَى مِنًى فَيَرْمِي وَ يَذْبَحُ وَ يَحْلِقُ وَ لاَ شَيْءَ عَلَيْهِ، قُلْتُ: فَإِنْ خَلَّى عَنْهُ يَوْمَ النَّفْرِ كَيْفَ يَصْنَعُ؟ قَالَ: هَذَا مَصْدُودٌ عَنِ الْحَجِّ إِنْ كَانَ دَخَلَ مُتَمَتِّعاً بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ، فَلْيَطُفْ بِالْبَيْتِ أُسْبُوعاً، ثُمَّ يَسْعَى أُسْبُوعاً وَ يَحْلِقُ رَأْسَهُ وَ يَذْبَحُ شَاةً، فَإِنْ كَانَ مُفْرِداً لِلْحَجِّ فَلَيْسَ عَلَيْهِ ذَبْحٌ وَ لاَ شَيْءَ عَلَيْهِ. . .» وسائل الشيعه، ج9، ص307، باب 3، ابواب الإحصار و الصدّ، ح2

مشخصات کتاب

میقات حج (فارسی)جلد:80نویسنده:جمعی از نویسندگانناشر:[بی نا]محل نشر:تهران - ایران

دریافت فایل ارجاع:

BibTex | Endnote

سایر جلدهای کتاب:

جلد 1جلد 2جلد 3جلد 4جلد 5جلد 6جلد 7جلد 8جلد 9جلد 10جلد 11جلد 12جلد 13جلد 14جلد 15جلد 16جلد 17جلد 18جلد 19جلد 20جلد 21جلد 22جلد 23جلد 24جلد 25جلد 26جلد 27جلد 28جلد 29جلد 30جلد 31جلد 32جلد 33جلد 34جلد 35جلد 36جلد 37جلد 38جلد 39جلد 40جلد 41جلد 42جلد 43جلد 44جلد 45جلد 46جلد 47جلد 48جلد 49جلد 50جلد 51جلد 52جلد 53جلد 54جلد 55جلد 56جلد 57جلد 58جلد 59جلد 60جلد 61جلد 62جلد 63جلد 64جلد 65جلد 66جلد 67جلد 68جلد 69جلد 70جلد 71جلد 72جلد 73جلد 74جلد 75جلد 76جلد 77جلد 78جلد 79جلد 80جلد 81جلد 82جلد 83جلد 84جلد 85جلد 86جلد 87جلد 88جلد 89جلد 90جلد 91جلد 92