50«أجمعت العصابة على تصحيح ما يصح من هؤلاء و تصديقهم لما يقولون، و أقروا لهم بالفقه، من دون أولئك الستة الذين عددناهم و سمّيناهم، ستة نفر؛ جميل بن درّاج، و عبد الله بن مسكان، و عبد الله بن بكير، و حمّاد بن عيسى، و حمّاد بن عثمان، و حماد بن عيسى و أبان بن عثمان» . ¹گفتنى است، از ابان بن عثمان بيش از شصت روايت در مجامع روايى شيعه موجود است كه با چنين وضعيتى وى يكى از افرادى است كه مى‌توان اطلاق كثير الروايه بدو داد. ²همۀ شواهد و قرائن فوق دلالت دارد كه ابان بن عثمان مورد وثوق بزرگان مذهب بوده و به روايات وى اعتماد كردهاند و از جمله «شيخ صدوق» كه از بزرگان و محدثان جليل القدر بوده به اين روايت عمل نموده‌اند.

اشكال اعراض مشهور

برخى از فقها اعراض مشهور را قرينه‌اى بر عدم اعتماد و عمل به روايت دانسته‌اند. به عنوان مثال مرحوم آيت الله شاهرودى \ فرموده: «وَلَكِن إِعْرَاضُ الأَصْحَابِ عَنْهُ مَانِعٌ عَنِ العَمَلِ بِهِ» ³اعراض فقها مانع عمل كردن به اين حديث است.

بنابراين؛ اعراض مشهور بزرگان مذهب از روايت صحيحۀ حلبى، بزرگترين مانع براى عمل به اين روايت خواهد بود.

پاسخ اشكال اعراض مشهور

گروهى از بزرگان به دلايل ذيل اين اشكال را وارد ندانسته و عمل به روايت را تمام شمرده‌اند:

اول: اعراض مشهور كه مانع از عمل به روايت است، اعراض قدماى از اصحاب است نه متأخرين، ⁴علاوه بر اينكه در بين قدما مرحوم شيخ صدوق به اين روايت عمل كرده و چه بسا مستند ابن جنيد هم در فتواى خودش همين روايت بوده است.