11النَّبِىُّ (ص) مَكَّۀَ رَدَّهُ إِلَى الْمَوْضِعِ الَّذِى وَضَعَهُ إِبْرَاهِيمُ (ع) فَلَمْ يَزَلْ هُنَاكَ إِلَى أَنْ وَلِىَ عُمَرُ، فَسَأَلَ النَّاسَ مَنْ مِنْكُمْ يَعْرِفُ الْمَكَانَ الَّذِى كَانَ فِيهِ الْمَقَامُ؟ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ، أَنَا قَدْ كُنْتُ أَخَذْتُ مِقْدَارَهُ بِنِسْعٍ فَهُوَ عِنْدِى فَقَالَ ائْتِنِى بِهِ فَأَتَاهُ فَقَاسَهُ ثُمَّ رَدَّهُ إِلَى ذَلِكَ الْمَكَان» . 1
«زرارۀ بن اعين به امام باقر (ع) گفت: آيا [جدت] حسين (ع) را ديدى و اورا درك كردى؟ امام (ع) فرمود: آرى. يادم مى‌آيد كه با او در مسجد الحرام بودم، سيل آمد و وارد مسجد الحرام شد، مردم براى مقام مى‌ترسيدند. گروهى كه از مسجد خارج مى‌شدند، مى‌گفتند: سيل مقام را برد. عده‌اى كه داخل مسجد الحرام مى‌شدند مى‌گفتند: مقام در جاى خودش مى‌باشد. امام (ع) فرمود: فلانى! اين مردم چه مى‌كنند؟ گفتم: خدا شما را پايدار بدارد، مى‌ترسندكه سيل مقام را ببرد. حضرت فرمودند: خداوند - عزّوجلّ - آنرا عَلَم و نشانه قرار داده است و چنين نيست كه سيل آن را ببرد. پس آرام بگيريد. و جايگاه مقام كه ابراهيم (ع) در نظر گرفته بود، كنار ديوار كعبه بود. مقام همچنان آنجا بود تا آنكه اهل جاهليت آن را به مكانى كه امروز قرار گرفته منتقل كردند.»
هنگامى كه مكه به دست پيامبرخدا (ص) فتح شد، آن حضرت مقام را به جايگاه نخست كه ابراهيم (ع) قرار داده بود برگرداند تا آنكه در خلافت عمر، او از مردم پرسيد چه كسى جاى مقام را مى‌داند؟ مردى گفت: من جاى آن را با نخى اندازه گرفتهام. عمر گفت: آن را بياور، و او آورد، سپس مقام را به مكان فعلى منتقل كرد.
بررسى روايت:
روايت زراره داراى چند فراز است:
1. در آن به عَلَم و نشانه بودن مقام ابراهيم از جانب خداوند اشاره شده است؛ (قَدْ جَعَلَهُ عَلَماً) .
2. در عصر ابراهيم خليل (ع) ، مقام دركنار ديوار خانه بوده است.
3. مردم زمان جاهليت مقام را به جايگاه فعلى منتقل كردهاند.
4. پيامبرخدا (ص) در فتح مكه مقام را به جايگاه زمان ابراهيم (ع) برگرداند.
5. عمر در زمان خلافتش مقام را به جايگاه فعلى (كه در زمان جاهليت بود) منتقل كرد.