32مسجد شجره احرام بستند، نه از مواقيت ديگر.
9. معاوية بن عمار از امام صادق عليه السلام نقل كرده كه گفت:
از تماميّت حج و عمره آن است كه از ميقات‌هايى احرام ببندى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله تعيين كرد و جز با حالت احرام از آن‌ها عبور نكنى. همانا پيامبر براى اهل عراق «وادى عقيق» را ميقات قرار داد، با آن‌كه آن زمان هنوز عراقى وجود نداشت. و براى مردم يمن «يلملم» را معيّن ساخت و براى طائفيان «قرن المنازل» را و براى اهل مغرب (شاميان) «جُحفه» را - كه همان «مهيعه» است - و براى اهل مدينه، «ذو الحُليفه» را و هر كه خانه‌اش پشت اين ميقات‌ها به طرف مكّه باشد، منزلش ميقات اوست.
10. ابوى ايّوب خزّاز گويد از حضرت صادق عليه السلام پرسيدم:
وادى عقيق ميقاتى است كه پيامبرخدا صلى الله عليه و آله معيّن كردند يا مردم خودشان آن را ميقات قرار دادند؟
حضرت در پاسخم گفتند: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله براى اهل مدينه ذو الحليفه و براى اهل مغرب جُحفه را - كه نزد ما مهيعه نوشته شده - و براى اهل يمن يلملم و براى اهل طائف قرن المنازل و براى اهل نجد، و هر سرزمينى كه منتهى به نجد شود، عقيق را ميقات قرار دادند.
علت تشريع اِشعار و تقليد چيست؟
11. سكونى، از امام صادق عليه السلام نقل مى‌كند كه از محضر گرامى‌اش پرسيدند:
چرا شتر را تقليد 1يا اشعار مى‌كنند؟ 2حضرت در پاسخ گفتند:
تقليد، آويختن نعل و كفش به گردن حيوان است تا بدين‌وسيله شناخته شود كه اين حيوان قربانى است، لذا اگر گم شد، كسى در آن تصرّف نمى‌كند و گذشته از اين، صاحب شتر به وسيلۀ كفش خود، كه در گردن حيوان آويخته، شترش را مى‌شناسد و از شتران ديگر تميز مى‌دهد.
واشعار، چاك‌زدن‌كوهان‌شتر و آلوده كردن پشت آن به خون خودش مى‌باشد، تا بدين وسيله اعلام شود كه پشت حيوان و سوار شدنش بر صاحبش حرام است و شيطان نيز قدرت ندارد آن را مسّ كند.
12. جابر، از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
شتر را نيكو اشعار كنيد؛ زيرا نخستين قطرۀ خون كه از آن حيوان مى‌ريزد، خداوند صاحبش را مى‌آمرزد.
13. حلبى، از حضرت صادق عليه السلام