14ديگرى از طرف پيامبر خدا صلى الله عليه و آله.» 1نقل ديگرى دربارۀ شيوۀ قربانى كردن پيامبر چنين است:
«پيامبر دو گوسفند سفيد را نزديك مى‌آورد؛ يكى را ذبح مى‌كرد و مى‌فرمود:
خدايا! اين از جانب محمد و آل محمد.
ديگرى را نزديك مى‌آورد و هنگام ذبح مى‌فرمود: خداوندا! اين از جانب امّتم.
هركس كه به يگانگى تو و به ابلاغ رسالتم شهادت دهد.» 2اين‌كه حاجى خود به قربانگاه رود و خود قربانى را سر ببرد، مطلوب و بهتر است از نيابت. انس‌بن مالك نقل مى‌كند كه پيامبرخدا صلى الله عليه و آله خود با دست خويش قربانى‌اش را ذبح مى‌كرد و نام خدا را بر زبان مى‌راند: «كٰانَ رَسُولُ اللّٰهِ يَذْبَحُ أضحيتَهُ بِيَدِهِ وَ يُسمّى فِيهٰا» . 3حلق و تقصير
روز عيد قربان، روز پاكى جان و بيرون آمدن از تعلّقات و زدودن زوايد است. تراشيدن سر نيز يكى از نمادهاى «علقه زدايى» است. از امام صادق عليه السلام روايت شده است:
«قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله يَوْمَ النَّحْرِ يَحْلِقُ رَأْسَهُ وَ يُقَلِّمُ أَظْفَارَهُ وَ يَأْخُذُ مِنْ شَارِبِهِ وَ مِنْ أَطْرَافِ لِحْيَتِهِ» . 4«پيامبر خدا صلى الله عليه و آله روز عيد قربان، موى سرش را مى‌تراشيد. ناخن هايش را كوتاه مى‌كرد و بخشى از شارب و محاسن (ريش و سبيل) خود را كوتاه مى‌كرد.»
اين شيوه كه به نظافت و آراستگى و اصلاح سر و صورت مربوط مى‌شود، شايستۀ روز عيد است كه روز زينت و تجمّل است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله روز عيد قربان دو گوسفند ذبح مى‌كرد؛ يكى از جانب خود، ديگرى به نيابت از هر كس از امتش كه توان قربانى نداشت. امير مؤمنان عليه السلام نيز دو قربانى مى‌كرد؛ يكى از جانب خود و ديگرى از طرف پيامبر خدا صلى الله عليه و آله.
رمى جمره
رمى جمره كه يكى از اعمال حج است. نشان طرد شيطان و راندن آن از خويش است. اين عمل در روز عيد قربان و دو روز بعد انجام مى‌گيرد.