28نزد استادش فضل‌اللّٰه‌بن محب‌اللّٰه دستغيب شيرازى خوانده و استاد بر آن نسخه، بلاغ‌ها نگاشته است. 1با توجه به اين‌كه استادش فضل‌اللّٰه دستغيب در مكه مى‌زيسته و دو سال پيش از تاريخ فوق؛ يعنى در سال 1022 رجال كبير استرآبادى را در مكه استنساخ كرده 2ظاهراً احمدبن قاسم شيرازى نيز در مكّۀ مكرّمه زندگى مى‌كرده و در آن جا «من لايحضره الفقيه» را نسخه‌بردارى كرده است.
7 - احمد مكى بن شهاب‌الدين فضل بن محمد باكثير، كتاب خود «وسيلة المآل في عدّ مناقب الآل» را در مكه معظمه، در سال 1027 نوشته است. 3سيد عليخان مدنى، بعضى از قصايد و شرح حال وى را در «سلافة العصر» آورده است. 48 - احمد مير نظام‌الدين بن محمد معصوم حسينى دشتكى، پدر وى، مير محمد معصوم، با خواهر شاه عباس صفوى در راه حج ازدواج كرد و پس از تمام كردن حج، در مكۀ مشرّفه مجاورت گزيد. احمد مير نظام از آن پدر و مادر به دنيا آمد و در مكّۀ مكرّمه رشد كرد و تربيت شد و از همگنان پيشى گرفت. وزير عبد اللّٰه قطب شاه وى را به حيدرآباد دكن دعوت كرد و وى راهى آن ديار و در آنجا ماندگار شد. 5او پدر سيد عليخان مدنى، اديب شهير شيعى و صاحب تأليفات گرانسنگ است.
9 - اشرف محمد جوزى‌بن شهاب، شاگرد شمس‌الدين محمدبن خاتون عاملى بود و از «كتاب الديون» تا آخر تهذيب الأحكام شيخ طوسى را استنساخ كرد و نزد استاد خود، محمدبن خاتون در مكّۀ مكرّمه خواند و استاد در پايان كتاب براى او چنين نگاشت: وى - كه خداوند توفيقاتش را استمرار بخشد و راه هر نيكى و فضيلت و كمالى را براى او آسان فرمايد - قرائت آن را با تحقيق و استحكام و دقّت به پايان برد و مشكلات آن را كاويد و پرده از روى فوايد و اشاراتش گشود. خداوند فايده‌ها و بهره دهى وى را بسيار كند و عالمان عامل، چون او را زياد گرداند. مكۀ مشرفه به تاريخ 13 جمادى الثانى سال 1009ه. محمد بن احمد بن نعمةاللّٰه‌بن خاتون عاملى. 610 - جعفربن كمال‌الدين بحرانى، شيخ حرّ عاملى گويد: وى فاضلِ عالمِ صالحِ ماهرِ شاعرِ معاصر است، او را در مكّۀ مكرّمه ديدم و در حيدر آباد دكن وفات يافت. 7