36و جامۀ دودستگى بر پيكرشان بپوشاند؛ چنانكه مى‌فرمايد:
قُلْ هُوَ الْقٰادِرُ عَلىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذٰاباً مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعاً وَ يُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ. . . . 1«بگو او توانا است كه از بالا يا از پايين عذابى بر شما بفرستد يا به صورت دسته‌هاى پراكنده، شما را با هم بياميزد و طعم جنگ و اختلاف به هر يك از شما، به وسيلۀ ديگرى بچشاند.»
امير مؤمنان، على عليه السلام مى‌فرمايد: «از تفرقه بپرهيزيد، فرد يا گروه جدا شده از جامعۀ اسلامى طعمۀ شيطان است؛ چنانكه گوسفند جدا از گلّه، طعمۀ گرگ مى‌شود.» 2چهار قرن از مصيبت‌بارترين قرنها
قرن‌هاى ششم تا پايان قرن نهم از بدترين و مصيبت‌بارترين قرنها، براى مسلمانان بود و پيروان «صليب» و «صنم» دست به دست هم دادند تا بر پيكر اسلام ضربات مهلك و كارى را وارد سازند.
و اين هدف با گشودن سه جبهۀ جنگ صورت پذيرفت:
1. جنگ‌هاى صليبى؛ براى تصرف بيت‌المقدس از اروپا آغاز گرديد و حدود 200 سال به طول انجاميد و ميليون‌ها كشته و مجروح و آواره به جاى گذاشت و از سال 489 آغاز شد و در سال 690 پايان پذيرفت.
2. هجوم گستردۀ مغول؛ هنوز زخم دشنۀ صليبيان بر پيكر «قدس» بهبود نيافته بود، كه ارتش بت‌پرست مغول، به رهبرى «چنگيز» ، پا در ركاب كرد و شرق اسلامى را مورد تاخت‌وتاز قرار داد و در سال 656، خلافت عباسى را ساقط كرد. اين كار زمانى انجام گرفت كه مصر و شام، سخت با صليبيان درگير بودند و هلاكو فاتح بغداد، حكمران شرق اسلامى گرديد.
جانشينان «هلاكو» (ايلخانان) نيز راه «هلاكو» را تا مدتى ادامه دادند، حتّى غازان‌خان (694 - 703) پادشاه معروف ايلخانى با اينكه اسلام آورد، ولى هنوز انديشۀ فتح دمشق و مصر را رها نكرده بود و در سال‌هاى 699 - 702 درگيرى سخت و ويرانگرى ميان ارتش ايلخانى و سلاطين