61امير مى‌گويد: چنين تقاضايى از ايشان كه از دعات و پيشروان وحدت اسلام‌اند بعيد و مستبعد به نظر مى‌رسد، چون انجام [ يافتن ] آن موجب تشتّت و تفرقۀ مسلمين خواهد شد.
ساير مسلمين با اينكه حكم محكمۀ شرعيه راجع به روز وقوف عرفات با تقويم كشورهايشان و با احكام محاكم شرعيۀ آن كشورها اختلاف دارد، به حكم قاضى محلّ تمكين مى‌نمايند و در حدود 400 هزار مسلمان از بلاد مختلف، روز جمعه در عرفات وقوف مى‌كنند. اغماض نسبت به عده‌اى در حدود سه هزار نفر در وقوف روز بعد كه به منزلۀ اجازۀ ضمنى اين عمل است، اسباب تفرقۀ مسلمين مى‌شود و دولت سعودى به هيچ وجه نمى‌تواند با چنين امرى موافقت نمايد و اكيداً از حضرت آيت‌اللّٰه تقاضا مى‌نمايند كه به ايرانيان دستور دهند از اجماع ساير مسلمين خارج نشوند و در همان روزى كه سايرين در عرفات وقوف مى‌نمايند وقوف كنند.
در خاتمه، از قول امير چنين تذكر دادند كه اولياى امور نسبت به كسانى كه برخلاف اجماع مسلمين قيام كنند و روز شنبه به عرفات يا شب يكشنبه به مشعرالحرام روند، نهايت شدت را اعمال خواهد داشت.»
جواب مزبور را به عرض حضرت آيت‌اللّٰه رساندم.
3. مرحوم آيت‌اللّٰه سيد محسن حكيم رحمه الله (م 1390) نيز پيشنهادى شبيه پيشنهاد آيت‌اللّٰه كاشانى به مقامات سعودى داده‌اند كه آنان نپذيرفته‌اند. جلال آل احمد در سال 1383ق. \1343 ش. به حج مشرف شد. وى در سفرنامه‌اش «خسى در ميقات» ، 1و نيز در نامه‌اى به حضرت امام خمينى قدس سره از مكّه، بدين موضوع اشاره كرده است. آل احمد در نامۀ مزبور مى‌نويسد:
مكّه، روز 31 فرودين 1343ش. \ 8 ذى‌حجه 1383ق.
«آيت اللها! وقتى خبر خوشِ آزادى آن حضرت، تهران را به شادى واداشت، فقرا منتظر الپرواز! بودند به سمت بيت‌اللّٰه. اين است كه فرصت دست‌بوسى مجدّد نشد. اما اينجا دو سه خبر اتفاق افتاده و شنيده شده كه ديدم