27براى پرستش خدا و سپس نقل دعاى آن حضرت مبنى بر امنيت شهر مكه و رونق اقتصادى آن، بيانگر برداشت بالا است.
دعاى ابراهيم عليه السلام براى امنيت شهر مكه:
وَ إِذْ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً. . . . (ابراهيم: 35)
تفاوت در خواست ابراهيم عليه السلام در اين آيه با در خواست حضرت در آيۀ 126 بقره در اين است كه از ظاهر «هَذَا الْبَلَدَ» استفاده مى شود كه اين در خواست بعد از آن بود كه مكه به صورت يك شهر در آمده بود، اما ظاهر «هٰذٰا بَلَداً» اين است كه اين درخواست هنگامى بود كه مكه هنوز شهر نشده بود.
درخواست ابراهيم عليه السلام از خداوند مبنى برتأمين امنيت مكه با وضع قوانين:
. . . وَ إِذْ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هٰذٰا بَلَداً آمِناً. . . . (بقره: 126)
وَ إِذْ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً. . . . (ابراهيم: 35)
برداشت بالا مبتنى بر اين است كه مقصود از «اِجْعَلْ» جعل تشريعى باشد؛ چنانكه احكام متعددى در بارۀ امنيت مكه در فقه مطرح شده است.
راز امنيت مكه
دعاى ابراهيم عليه السلام براى امنيت مكه و اجابت آن از سوى خداوند، علت امنيت آن:
. . . وَ إِذْ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هٰذٰا بَلَداً آمِناً. . . . (بقره: 126)
وَ إِذْ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً. . . . (ابراهيم: 35)
خواست و تشريع خداوند تضمين كنندۀ امنيت مكه:
إِنَّمٰا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هٰذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَهٰا. . . . (نمل: 91)
وَ قٰالُوا إِنْ نَتَّبِعِ الْهُدىٰ مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ‌أَرْضِنٰا أَ وَ لَمْ نُمَكِّنْ لَهُمْ حَرَماًآمِناً. . . . (قصص: 57)
أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنّٰا جَعَلْنٰا حَرَماً آمِناً. . . . (عنكبوت: 67)
قريش و امنيت مكه
سلب امنيت از پيا مبر صلى الله عليه و آله در شهر مكه توسط قرشيان:
وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ. . . . انفال: 30)