8دلالت مى‌كند كه عدّۀ نامبرده در آيه، عدّه‌اى است كه هيچ تغيير و اختلافى در آن نيست؛ چون نزد خدا و در كتاب خدا دوازده است.» 1«إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللّٰهِ» يعنى در حكم تقدير خداوندى، تعداد ماه‌هاى سال، دوازده تا است و مسلمانان نيز بايد به خاطر توافق با اين عدد، اين تعداد را مراعات كنند.» 2اما در ميان ماه‌هاى ديگر، ماه رجب به دليل كثرت قربانى‌هايى كه در آن ماه براى اصنام انجام مى‌شد، از ماه‌هايى است كه حرمت به خصوصى در دورۀ جاهليت براى آن قائل بودند و از ماه‌هاى حرامى است كه قتال در آن حرام بوده و ذبح در اين ماه «ترجيِب» ناميده مى‌شد. 3حج
حج به همين شكل كه امروز برگزار مى‌شود و در قالب و بافت و مناسك متداول و مرسوم آن، از پيشينه‌اى كهن و طولانى برخوردار است، قدمتى كه به سال‌هاى قبل از خلقت آدم عليه السلام مى‌رسد؛ چنانكه به شهادت روايتى از امام صادق عليه السلام، سابقۀ حج، به سه هزار سال پيش از آدم مى‌رسد.
امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: جبرئيل به آدم عليه السلام فرمود:
«هَنِيئاً لَكَ يَا آدَمُ لَقَدْ طُفْتُ بِهَذَا الْبَيْتِ قَبْلَكَ ثَلاٰثَةَ آلاٰفِ سَنَةٍ» 4
«گوارا باد بر تو اى آدم! بخشوده شدى، من اين خانه را سه هزار سال پيش از تو طواف كردم.»
لذا نخستين حاجى از اهل آسمان، جبرئيل و از اهل زمين آدم بوده است و از امام باقر عليه السلام نيز روايت است كه:
«وَ إِنَّ آدَمَ لَفِي حَرَمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» . 5
بعد از آدم عليه السلام نوبت به حج پيامبران ديگر مى‌رسد كه همگى حج‌گزار بوده‌اند. در زمان حضرت ابراهيم عليه السلام، خداوند به ايشان فرمان داد به اتفاق همسرش به مكه بيايد و خانه را تجديد بنا كرده، اعلام حج عمومى نمايد. ابراهيم نيز چنين كرد.
پس از ابراهيم نيز سنت حج پيوسته رايج بوده و تقديس، تكريم و زيارت بيت