41 مِنْهُمْ مٰا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيٰاناً وَ كُفْراً فَلاٰ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكٰافِرِينَ ¹ بگو اى اهل كتاب، شما را دستاويز استوارى نيست، جز آن‌كه تورات و انجيل و آنچه را از سوى پروردگاتان بر شما نازل شده، به كار بنديد. اما بسيارى از آن‌ها از روى طغيان و كفر دستورات فرود آمده از سوى خدا را كم و زياد مى‌كنند، پس بر اين قوم كافر متأسف نباش» . ²آيه به صراحت بيان مى‌كند كه اعمال اهل كتاب پذيرفته نيست جز آنچه را مطابق دستور خداوند انجام دهند.

عيسى عليه السلام همانند ساير پيامبران بشارت دهنده و بيم دهنده بوده، اما مسيحيان پس از وى دو گروه شدند؛ گروهى به بت‌پرستى پيشين برگشتند و گروه ديگر، نام عيسى را بر زبان رانده و همه چيز را در او خلاصه كردند و بدين ترتيب تمام معتقدات مسيحيان بر محور وجود عيسى دور مى‌زند.

اعياد مهم مسيحى، به حوادثى در زندگى مسيح مرتبط مى‌گردد. نماد عقيدۀ مسيحيّت صليب است كه به عيسى مسيح اشاره دارد. نماز و نيايش مسيحيان رو به مسيح دارد؛ چرا كه آنان بر اين باورند كه براى انسان امكان آن نيست با خدا صحبت كند، بنابراين عيسى را بايد مخاطب خود قرار دهد و به نيايش با او بپردازد.

نويسندۀ مسيحى «فرتز رايد نور» مى‌گويد:

«كليد عقايد مسيحيت اين است كه در واقع مسيح عامل پيدايش معتقدات آيين مسيحى مى‌باشد و هم اوست كه مجموعۀ اينها را در خود جمع مى‌كند.» ³بر اين اساس، جامعۀ مسيحى، اماكنى را كه ياد و خاطرۀ مسيح را تداعى مى‌كند و از شخص او يا شخصيت مادرش مريم، در رهگذر تاريخ تا به امروز جلوه و نمودى دارد، براى اعياد ساليانه و آداب دينى و حج برگزيده‌اند كه اين اماكن مقدس را در ذيل مى‌نگريم:

1 - برخى از مسيحيان به سوى بيت‌المقدس در فلسطين جايى كه صليب اصلى عيسى‌بن مريم قرار دارد، رهسپارند و با اين حركت به سنت ملكه «هيلانه» تأسّى مى‌جويند.

2 - گروه ديگر به كنيسۀ «رومۀ» رم در ايتاليا رو مى‌آورند.

3 - برخى از آن‌ها به «لورد» در