21 صيد در حال احرام

صيد حيوانات برّى براى محرم حرام است ولى صيد حيوانات بحرى را جايز دانسته‌اند. محيى‌الدين عربى بر هر دو حكم، حكمتى عرفانى ذكر كرده است. او در خصوص عدم جواز صيد حيوانات برّى مى‌گويد:

حاجى خود صيد خداوند است كه خدا وى را صيد كرده و از اقصى نقاط دنيا به سوى خود كشانده است. در اين ميان صيدهاى حضرت حق داراى مراتبى هستند. انسان زاهد صيد حق از دنيا است ولى انسان عارف صيد حق از بهشت است؛ زيرا زاهد به نعمت‌هاى الهى چشم دوخته و زهادتش در دنيا براى رسيدن به نعم الهى در آخرت است؛ لذا او به اين آيه بيشتر توجه دارد كه:

. . . وَ مَا عِنْدَ اللّٰهِ خَيْرٌ وَ أَبْقَى ؛ ¹«آن‌چه نزد خداست بهتر و ماندگار است.»

اما عارف به اين آيه دلباخته است كه:

. . . وَ اللّٰهُ خَيْرٌ وَ أَبْقىٰ ؛ ²«. . . و خداوند بهتر و ماندگارتر است.»

پس كسى كه صيد حق است نبايد به صيد حيوانات بپردازد.

محيى‌الدين در اين باره كه: چرا تحريم صيد فقط در خصوص حيوانات برّى وارد شده، نه حيوانات بحرى، مى‌گويد: صيد بحرى صيد از آب است، هر آب مايۀ حيات است كه هر موجود زنده‌اى از آن آفريده شده است.

وَ جَعَلْنٰا مِنَ الْمٰاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ . ³«و هر موجود زنده‌اى را از آب آفريديم.»

از آنجاكه مقصود از حج و هر عبادت ديگرى، احياى قلوب بوده و عبادت مايۀ حيات است؛ لذا صيد بحرى نيز مايۀ حيات اعضا و جوارح مى‌گردد. از اين رو، منافاتى با حج كه مايۀ حيات دل است، ندارد. ⁴