58«غريز يم» كه ميان بيت‌المقدس و نابلس واقع است. مى‌گويند خداى متعال داود را به ساختن بيت‌المقدس در كوه نابلس فرمان داد و اين همان كوه طور است كه خداوند در آنجا با موسى سخن گفت، سپس داود رهسپار «ايليا» شد و آنجا «بيت ايل» را بنا نهاد و بدينسان مرتكب خلاف و ستم گرديد.
سامريان به اين قبله توجه دارند و با يهوديانى كه قبله‌شان بيت‌المقدس است مخالف‌اند. 1مقصود از كلمۀ «ايل» خدا است و بيت ايل يعنى خانۀ خدا. اين معبد در مجاورت كوهى و نخلى قرار دارد. كوه را همانند كوه عرفات دانسته و معبد را چون كعبه. و نخل را چون «عُزّىٰ» كه در وادى «بطن نخله» قرار داشت و خالد بن وليد به فرمان رسول خدا صلى الله عليه و آله آن را قطع كرد.
چون مردم جاهليت حج آن مى‌كردند و نذورات و هدايا بر آن مى‌آويختند.
فرقۀ سامره آداب ديگرى مانند طواف و قربانى دارند و بالاى آن كوه مى‌روند و بر آن وقوف مى‌كنند و نذورات و هدايايى براى آن درخت مقدس دارند تا حاجاتشان برآورده شود! در تورات، سفر قضا آمده: «دبوره» همسر «فيدوت» در آن زمان دو قرن پس از موسى عليه السلام، متولّى حوائج بنى‌اسرائيل بود. دبوره زير آن نخل كه ميان رمله و بيت ايل قرار داشت، مى‌نشست و بنى‌اسرائيل به سوى آن مى‌رفتند تا حاجاتشان را برآورده سازد! 2شايان ذكر است كه دعاى معروف به سمات، كه از ادعيۀ شيعۀ اماميه است، به قداست اين مكان اشاره دارد و به نظر مى‌رسد كه دليل آن، تجلّىِ عظمت خداوند براى يعقوب نبى عليه السلام بوده است:
(اَللّهمّ إنّي أسألك بِاسْمِكَ العظيم الأعظم الأعزّ الأجلّ الأكرم. . . و بمجدك الّذي تجلّيت به لموسى كليمك عليه السلام و. . .
وليعقوب نبيك عليه السلام في بَيْتِ ايل) .
حج به اماكن طبيعى
گروه ديگرى از يهود به سوى اماكن طبيعى، چون كوه‌هاى بلند و تپه‌ها و اشجار و چاه‌ها و چشمه‌هاى آب آهنگ حج مى‌كنند. مستند اينها پاره‌اى از نصوص تورات و تأسى به سنّت نياكانشان مى‌باشد كه اين اماكن را تقديس كرده و آن‌ها را آيات بزرگ الهى مى‌دانسته و به وسيلۀ آن‌ها به خدا تقرّب مى‌جسته‌اند. اين نصوص براى