56پيامبر به او فرمود: اين جملات را با صداى بلند بخوان
«لا اِلٰهَ اِلاَّ اللّٰهُ، وَحْدَهُ وَحْدَهُ، صَدَقَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَاَعَزَّ جُنْدَهُ، وَهَزَمَ اْلأَحْزٰابَ وَحْدَهُ» .
بدين وسيله نداى توحيد و يكتاپرستى در فضاى مسجد الحرام و اطراف آن صفا و مروه پيچيد؛ فضايى كه تا كنون چنين ندايى را با اين عظمت به خود نديده بود. بلال به امر رسول خدا صلى الله عليه و آله بر بام كعبه رفت و نداى اذان سر داد، شهادت به وحدانيت خدا و رسالت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در فضاى كعبه طنين انداز شد. كسى كه روزى تنها به خاطر ايمان به پيامبر در همين شهر تحت شديدترين شكنجه‌ها قرار داشت، اينك بر بام خانۀ خدا نداى توحيد سر مى‌دهد و هيچيك از مشركان جرأت تعرض به او را ندارند. كسى كه روزى به خاطر ادعاى نبوت تحت شديدترين آزارها و اذيت‌ها قرار گرفت و شبانه مكه را ترك كرد، امروز با صداى بلند رسالتش بر بام كعبه گواهى مى‌شود. بدين وسيله عظمت اسلام و مسلمين به نمايش درمى‌آيد. اين منظرۀ زيبا و با شكوه به قدرى براى سران كفر دشوار بود كه با عصبانيت مى‌گفتند: سپاس خداى را كه پدرانمان مردند و صداى اين غلام حبشى را نشنيدند و بعضى ديگر كه توان مشاهدۀ اين صحنه‌ها را نداشتند، به كوه‌ها پناه برده و حتى صورت خود را پوشاندند.
پيامبر در مدت كوتاه اقامت خود در مكه، حداكثر استفاده را در جهت گسترش نداى توحيد در سرزمين بت‌پرستى نمود، حادثه‌اى كه‌سران كفر وشرك تصورش را نمى‌كردند.
پيامبر در ضمن نداى توحيد، تحقق وعدۀ الهى را در پيروزى بندگان صالحش و عزت و عظمت آنان را به مسلمانان گوشزد كرد تا از سرچشمۀ عزت و عظمت و پيروزى خود غافل نشوند. 1بدين ترتيب وعدۀ خدا به پيامبرش محقق شد:
لَقَدْ صَدَقَ اللّٰهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللّٰهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَاتَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَلِكَ فَتْحاً قَرِيباً. 2
«بدين وسيله خدا صدق و حقيقت خواب رسولش را آشكار ساخت كه در عالم رؤيا ديد شما مؤمنان به مسجد الحرام با دل ايمن وارد شويد و سرها را بتراشيد و اعمال تقصير احرام، بدون ترس و هراس بجا آوريد و خدا آنچه را كه شما نمى‌دانستيد، مى‌دانست و قبل از آن فتح نزديك را مقرر داشت.»