6
حج در كتاب خداوند (6)
محمد علوى مقدم
مقالۀ زير، ششمين و آخرين قسمت از مقالات «حج در كتاب خداوند» است كه توسّط محقّق ارجمند آقاى دكتر محمد علوى مقدّم به نگارش در آمده و با تحقيقى عالمانه به شرح و تفسير آيات مرتبط با حج پرداخته‌اند.
ضمن تشكر از نويسندۀ محترم، توجه خوانندگان گرامى را به آخرين بخش آن جلب مى‌كنيم:
فاضل مقداد در بحث از آيۀ أَذِّنْ فِي النَّاسِ. . . نوشته است: 1برخى گفته‌اند: مورد خطاب آيه، ابراهيم عليه السلام است و بعضى هم مورد خطاب را، شخص حضرت رسول صلى الله عليه و آله دانسته و براى تأييد اين سخن، روايت زير را هم از امام صادق عليه السلام نقل كرده‌اند:
«اِنَّ النَّبِىّ أَقٰامَ بِالمَدِينَة عَشَرَ سِنين لَمْ يَحج فَلَمّا نزلت هذِهِ الآية، اَمَرَ رَسُول‌اللّٰه مُناديه اَن يُؤَذِّنَ في النّاس بِالحجّ. . .»
سيد هاشم بحرانى (بحرينى) نيز همين مطلب را نقل كرده 2و افزوده است: پس از نزول اين آيه، پيامبر، دستور داد با صداى بلند آواز در دهند و اعلام كنند كه پيامبر در اين سال حج خواهد گزارد.
پيامبر گرامى چهار روز مانده از ماه ذى القعده، از مدينه به قصد زيارت كعبه درآمد