70كرد. او در حالى كه براى جلب توجّه مردم لباس خود را چاك زده بود و گوش و بينى شترش را شكافته و خون آلود و جهاز آن را واژگون كرده بود، وارد مكّه شد 1و پيام ابوسفيان را به آنان ابلاغ كرد.
سران قريش به سرعت آمادۀ حركت شدند و هر يك از آنان كه عذرى داشت، به جاى خود شخص ديگرى فرستاد و از افراد سرشناس قريش كسى جز ابولهب باقى نماند و او هم «عاص بن هشام» را به نيابت از خود راهىِ بدر نمود.
تعداد سپاه مشركين نهصد و پنجاه نفر و مركب آنها هفتصد شتر و يكصد رأس اسب و بنا به قول ديگر دويست رأس اسب بود. ششصد نفر از آنان زره پوشيده بودند و گروهى از زنان خواننده را در حالى كه همه مشروب خورده بودند با خود همراه ساختند ولى در بين راه منصرف شده و زنان را به مكّه برگرداندند. در اين سفر، دوازده نفر از ثروتمندان قريش تعهّد كردند كه هر يك از آنان به نوبت تغذيۀ سپاه مكّه را به عهده گيرند و هر روز نُه تا ده شتر بدين منظور كشته مى‌شد. عتبه و شيبه و ابوجهل نيز جزو اين دوازده نفر بودند. 2رسول خدا در روز دوشنبه نهم ماه رمضان، عمرو بن امّ كلثوم را به عنوان امام جماعت در مدينه تعيين كرد و به همراه سيصد و سيزده نفر كه بيشتر آنها را انصار و بقيه را مهاجرين تشكيل مى‌دادند، مدينه را به سوى بدر ترك نمود 3و اين در حالى بود كه تعدادى از ياران پيامبر از اين حركت ترس و اكراه داشتند كه قرآن مجيد اين موضوع را به صراحت بيان نموده است:
كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْ بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقاً مِنْ الْمُؤْمِنِينَ لَكَارِهُونَ * يُجَادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَ مَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ يَنظُرُونَ 4
پيامبر اكرم پرچم سياه رنگى به نام «عقاب» به دست اميرمؤمنان و پرچم سفيد رنگى به مصعب بن عمير و پرچم سفيد رنگ ديگرى را به يكى از انصار داد.
سپاه اسلام در اين جنگ از نظر تجهيزات هفتاد شتر و دو رأس اسب داشتند كه به نوبت سوار مى‌شدند و سلاح آنها عبارت بود از هشت قبضه شمشير و شش زره. 5پيش بينى‌هاى لازم
چون سپاه اسلام وارد بدر گرديد، به دستور رسول خدا و براى احتياط گودالى را پر از آب كردند و حوض تشكيل دادند و در بالاى تلّى مشرف به دو لشگر سايه بانى