39«مَثٰابةً للناسِ» است. خداى بزرگ بيت‌اللّٰه را براى همۀ مردم، محلّ عبادت قرار داده كه در آن خانه، به خدا رو كنند و به تدريج از خودپرستى و سودجويى و برترى طلبى به در آيند.
كلمۀ «بَكّة» در آيۀ مورد بحث، بنا به گفتۀ ابن قتيبه 1، همان مَكّه است. در زبان عربى باء به ميم بدل مى‌شود. يقال: سَمَّدَ رَاْسَهُ وَسَبَّدَهُ، اِذٰا استأصَلَهُ. و نيز مى‌گويند شَرٌّ لٰازِمٌ وَ لٰازِبٌ [ كه ميم به باء بدل شده است ] .
فاضل مقداد، نوشته است: 2البَلَدُ كُلّه مكّة، وَبَكّة مَوْضِعُ المَسْجِد.
در آيۀ مورد بحث، كلمۀ «مُباركاً» حال است؛ يعنى «ذٰا بركةٍ واَصلُ البركة: النموّ والزيادة» . تعبير مبارك‌بودن در مورد چيزهايى است كه خير آن، هميشگى است؛ كما اينكه قرآن مجيد چون منشأ خيراست، در چند مورد از آن به مبارك ياد شده است.
از «بيت‌اللّٰه» هم به مبارك توصيف شده؛ زيرا كثيرالخير والبركة مى‌باشد.
پى‌نوشتها: