64قبيلۀ ثقيف بود، 1در همسايگى دار آل عمر، در جنوب غربى مسجد 2دارالقضا بود كه متعلق به عمر بن خطاب بود و پس از مرگ وى براى پرداخت بدهى او فروخته شد. 3برخى ديگر از خانه‌هاى اين بخش از نحام - يعنى نعيم بن عبداللّٰه از بنى عدى - و قسمتى از آن دار عباس بن عبدالمطلب بود. 4در نزديكى محلۀ (دار) بنى عدى، محلۀ عبداللّٰه بن مكمل زهرى بوده 5كه خود گذرى در صحن دارالقضا 6در غرب مسجد نبوى 7بوده است.
بنى تيم خانه‌هاى آبادى در سمت جنوب غربى مسجد، كه روى آنها به غرب بود، داشته‌اند. 8اين قسمت منازل بنى نجار، به ويژه بنى مالك بن نجار بوده است. 9گفته شده كه طلحة بن ابى طلحۀ انصارى باغچه‌اى (حش) داشته كه در سمت شامى مسجد بوده است. 10در كوچۀ بقيع در شرق مسجد، بنى تيم خانه‌هايى داشته‌اند؛ 11از جمله خانه‌هاى مهاجرين در محله‌اى كه محيط بر مسجد بوده، خانه‌هاى بنى مخزوم در ابتداى سمت شرقى از طرف شمال؛ يعنى در بنى جديله 12بوده است؛ به طورى كه در جنوب خانه‌هاى آنان، خانۀ عثمان بن عفان قرار داشته 13و به دار «مشيخةالحرم» شناخته مى‌شده است. 14در سمت غربى مسجد، به سمت مصلاى عيد، تا برسد به منازل بنى زريق از انصار، شمارى خانه‌براى طوايفى چون بنى مخزوم يا بنى زهره، بنى عامر بن لؤى، بنى‌اسد، بنى‌دوسى و برخى از مردمان يمن بوده است. 15همانطور كه گفتيم، بخش اعظم محلۀ محيط به مسجد، قطايع فردى بوده، درست عكس برخى بخش‌هاى ديگر در آن سوى مسجد [ظاهر المسجد ]، چرا كه در آن نواحى، بخشى وسيع به دسته‌اى از يك طايفه اختصاص مى‌يافته كه احياناً افرادى غير آن خاندان هم در آنها زندگى مى‌كرده‌اند. به عنوان نمونه مى‌توان به محله بنى غفار - بنى غفار بن مليل بن ضمرة بن بكر بن عبد مناف بن كنانه - اشاره كرد كه رسول خدا - ص - به آنها واگذار كرده و در بخش غربى بازار مدينه و مصلاى عيد تا وادى بطحان قرار داشته است. 16دليل آن كه اينان مى‌توانستند منطقه‌اى اختصاصى داشته باشند، زندگى آنها در ناحيه‌اى دور از مسجد بود. آنها در خيمه‌هاى اطراف مسجدشان زندگى مى‌كردند. 17فاصله ميان محله بنى غفار در شمال و محله ليث بن بكر، راهى بود كه به