32كوه مكّه و هيچ آبى محبوبتر از آب آن نيست.» ¹همچنين از امام صادق - ع - است كه فرمود:

«خداوند تبارك و تعالى مسجد الحرام را قبل از زمين آفريد، سپس زمين را از آن گسترانيد.» ²به بيان روايات، نگاه كردن به كعبه عبادت و موجب محو گناهان است. ³احترام «ماههاى حرام» به ايّام حج و زيارت كعبه است. جنگ در ماه ذيحجه، از آن جهت كه ماه حج است تحريم گشته و در ذيقعده از آن جهت كه ماه قبل از حج و ماه آماده شدن حاجيّان است حرام شده است زيرا حاجى بايد آرامش خاطر و امنيّت داشته باشد. و محرّم ماه برگشت حاجيّان و اسكان يافتن و رفع خستگى آنها از سفر حج است و اگر ماه رجب را ماه حرام قرار داد از آن جهت است كه ماه حج عمره است. ⁴آرى خداوند به احترام حج و حاجيّان، اين ماهها را ماه حرام و امن قرار داد تا همگان به بركت حج مدّتى از سال را در امنيّت باشند.

محى الدين عربى مى‌گويد:

«بدان كه خداوند متعال كعبه را به عنوان گنجى به وديعه نهاده است. رسول خدا - صلى اللّٰه عليه و آله و سلم - خواست تا آن گنج را خارج ساخته و به مرم انفاق كند ولى به جهت مصلحتى، از آن صرفنظر كرد. . . و آن سرّ تا كنون باقى است. امّا روزى در سال 598 كه من در تونس بودم لوح زرّين از كعبه به سوى من آمد كه در آن لوح اثر انگشتى به عرض يك شبر و به طول يك شبر يا بيشتر بود. در آن لوح به قلمى كه من نمى‌شناختم نوشته‌اى بود و اين جريان به سبب وجهتى كه بين من و خدايم بود پيش آمد. من از خدا خواستم كه آن لوح را به جاى خود برگرداند و اين كار به جهت حفظ ادب در محضر رسول خدا بود كه اگر آن لوح به مردم نشان مى‌دادم فتنۀ كور در ميانشان به وجود مى‌آمد و من بدين مصلحت از افشاى آن خوددارى كردم. اما حضرت رسول اكرم - ص - بدين جهت آن را ترك نكردند بلكه آن را باقى گذاشتند تا حضرت قائم در آخر الزمان به امر خدا آن را خارج سازد. آن حضرتى كه جهان را پُر از عدل و قسط مى‌كند همانطور كه پُر از ظلم و جور شده بود. و خبرى نيز در اين خصوص وارد شده‌است.» ⁵ازاينرو پيامبراكرم - ص - فرمود است: «هركه در مكه بميرد مانند آن است كه درآسمان دنيا مرده است.» ⁶همچنين وى در خصوص كعبه مى‌گويد: