512) دفن شدن فاطمۀ بنت اسد در خانه عقيل
دومين شاهد تاريخى بر اين كه: مهاجرت عقيل به مدينه، در سالهاى اول هجرت رسول خدا، پس از جنگ بدر (بى آن كه فاصلهاى باشد) بوده است، اين است كه پيكر پاك فاطمه بنت اسد، كه در سال ششم از دنيا رفته، در داخل خانهاى كه متعلّق به عقيل بود و در كنار بقيع قرار داشت، دفن گرديده است و طبيعى است داشتن خانۀ مسكونى در شهرى، ايجاب مىكند كه شخص از مدتى قبل در آنجا سكونت و اقامت داشته باشد. و عقيل طبق رسم آن روز، كه به جهت احترام شخصيتها پيكر آنان را در داخل منازل به خاك مىسپردند، پيكر مادرش را در داخل خانۀ خود با مباشرت رسول خدا - ص - دفن نموده است و در سالهاى بعد جنازۀ عباس و همچنين اجساد مطهّر ائمۀ چهارگانه - عليهمالسلام - در همين محل به خاك سپرده شده است. 1ملاقات عقيل با معاويه
يكى ديگر از مسائل دوران زندگى عقيل بن ابيطالب، مسافرت او به شام و ملاقات وى با معاويه است. مخالفان سرسخت عقيل و كسانى كه از او كينه به دل داشتند، براى تحقير و اهانتش، از اين سفر حداكثر استفادۀ تبليغى را كردند و اين موضوع را تحريف، بزرگ نمايى و به صورت مطلبى حساس و گاهى با لحن و تعبير مخالفت و ضديت با امير مؤمنان - ع - و جدا شدن از آن حضرت و پيوستن به معاويه عنوان نمودند و بر ضد او بكار بردند و دوستانش نيز مانند ساير محورها و مسائل مورد بهره بردارى مخالفان، همين مطالب را عنوان و تكرار كردند.
در اينجا به چند نمونه از تعبيراتى كه بعضى از مورّخان در اين زمينه آوردهاند، اشاره مىكنيم و آنگاه به بررسى اصل موضوع مىپردازيم:
1 - ابن اثير جزرى مىگويد:
«و كان ممّا أعانهم عليه مفارقته أخاه علياً و مسيره الى معاوية بالشّام» 2«در تهاجم مخالفان عقيل بر او، چيزى كه به نفع آنان تمام شد و ياريشان نمود مفارقت و جدا شدن او! از برادرش على و رفتنش به جانب معاويه در شام بود.»
2 - همين جمله را ابن عبدالبرّ قرطبى بكار برده ولى به جاى «مفارقته أخاه» ،