33پس تقصير نمايد؛ يعنى از موى سر خود يا از ناخنهاى خود 1چيزى ببُرّد و نيّت چنين كند كه:
«تقصير مى‌كنم در عمرۀ واجب حجّ تمتّع اسلام واجب از براى رضاى خداى تعالى.»
و پيوسته به نيّت يكى از آنها را ببُرد [ و اين آخر افعال عمره است ] 2پس حلال شود بر او جميع چيزها الّا سر تراشيدن، و بهتر آن است كه به همان وضع باشد تا وقت احرام به حجّ گرفتن و بعد از تقصير، بهتر آن است كه به مسجد رفته نزد حَجَر رود به طريق سابق، و طواف نساء بجاى آورد و نيّت چنين كند كه:
«هفت بار گرد خانه مى‌گردم جهت طواف نساء عمره حجّ تمتّع اسلام واجب از براى رضاى خداى تعالى.»
بعد از آن به مقام رفته دو ركعت نماز طواف نساء گزارد و نيّت چنين كند كه:
«دو ركعت نماز طواف نساء عمره تمتّع حجّ اسلام واجب مى‌كنم از براى رضاى خداى تعالى.»
و أولى آن است كه روز هشتم ذى الحجّه از مكّۀ معظّمه احرام گيرد، و بهتر آن است كه غسل نموده مرد و زن، خالى از حيض و نفاس به درون مسجد رفته از مقام حضرت ابراهيم - عليه‌السلام - احرام گيرد، و حكم زنى كه به مكّه رسد و حايض باشد، در آخر اين رساله مذكور خواهد شد - إن شاء اللّٰه تعالى - و نيّت چنين كند كه:
«احرام مى‌گيرم به حجّ واجب تمتّع اسلام و چهار تلبيه واجب مى‌گويم از براى رضاى خداى تعالى.»
و مقرون به نيّت، تلبيۀ احرام مذكور را بگويد و مقارنت نيّت به تلبيۀ مذكور، مشهور است و شرطيت معلوم نيست 3بعد از اين باز از محرّمات احرام اجتناب نمايد و متوجّه عرفات شود.
و روز نهم ذى الحجّه در عرفات، بعد از علم به وقت ظهر، نيّت 4چنين كند كه:
«مى‌باشم در عرفات تا فرو رفتن آفتاب، در حجّ واجب تمتّع اسلام واجب، از براى خداى تعالى.»
و چون آفتاب فرو رود 5بازگشته متوجّه مشعرالحرام شود.
و چون به اوّل مشعر رسيد، نيّت 6چنين كند كه:
«امشب را به روز مى‌آورم در مشعرالحرام در حجّ واجب تمتّع اسلام واجب از براى