24محمد بن سائب بن بركة از مادرش نقل كرده كه گفته است: شبى عايشه همسر پيامبر - ص - به چراغ‌داران پيام داد چراغ‌ها را خاموش كردند و آنگاه در حجاب كامل و پوشيده طواف كرد. 1
پس از آن خالد بن عبدالله قسرى چراغى كنار چاه زمزم و روبروى حجرالاسود نهاد و اين به روزگار حكومت عبدالملك بن مروان بود و اينها را از گذاشتن آن چراغ منع كرد. 2
در حكومت مأمون عباسى، محمد بن سليمان، حاكم مكه شد و چراغى ديگر بر ستونى بلند مقابل آن و كنار ركن غربى نهاد و چون محمد بن داود حاكم مكه شد دو ستون بلند ديگر يكى مقابل ركن يمانى و ديگرى مقابل ركن شامى نهاد و چون هارون (الواثق بالله) خليفه شد دستور داد ده ستون بلند كه قنديل داشت بر اطراف محل طواف نهادند و در آنها چراغ روشن مى‌كردند. 3
گفته‌اند: ستونهاى زرد مسى كه اطراف كعبه نصب شده بود، ابتدا در كاخ بابك خرمى در ارمنستان بوده و در صحن خانۀ او روشن مى‌شده است و چون خداوند او را زبون ساخت و كشته شد (و پسرش را به سامرا آوردند و در شهرها گرداندند و خانه‌اش را خراب كردند، زيرا او گروه بسيارى از مسلمانان را كشته بود و خداوند مردم را از او آسوده كرد) اين ستونها را از كاخ وى آوردند كه چهارده ستون بود، چهارتاى آن را در دارالخلافۀ سامرا نصب كردند و ده ستون ديگر را معتصم در سال دويست و سى و چند، براى كعبه فرستاد كه اطراف كعبه در صف اول نصب كردند. 4
خليفه‌ها و پادشاهان در زمانهاى مختلف بر شمار ستونها و قنديل‌هاى مسجد و چراغهاى منطقۀ حرم و درهاى مسجد و منبرها افزودند چنانكه نزديك به يك هزار و پانصد رسيد و همچنان نفت‌سوز و روغن‌سوز بود تا سال 1339 قمرى كه تمام چراغهاى آن به برق مبدّل شد. 5