22فيها من يفسد فيها ويسفك الدماء» خداوند فرمود: «اِنّى أعلم مالاتعلمون» .

[بدنبال آن] پروردگار متعال هفت هزار سال نور خود را از آنان پوشانيد، ملائكه هفت هزار سال به عرش پناه بردند، پس خداوند بر ايشان رحمت آورد و توبه‌شان را پذيرفت و بيت‌المعمور را كه در آسمان چهارم بود براى آنان قرار داد (وجعله مثابة. . .) ، و بيت‌الحرام را براى مردم [در روى زمين] مقابل بيت‌المعمور قرار داد (فجعله مثابة للناس و امناً) .

پس طواف بر بندگان هفت شوط واجب شد؛ براى هر هزار سال يك شوط. ¹

در نقل ديگرى آمده است كه: قبل از اسلام طواف در ميان قريش عدد خاصّى نداشت، عبدالمطلب آن را هفت شوط تعيين كرد و خداوند نيز پس از پيدايش اسلام همان را قرار داد. ²هروله در طواف

در جريان فتح مكه، رسول خدا - ص - پس از ورود به شهر، خانۀ ابوسفيان را - مكان امن - قرار داد، مردم نيز به اين خانه پناه آورده، در به روى خويش بسته و جنگ‌افزارهايشان را بر زمين نهادند. آنگاه پيامبر - ص - نزد حجرالأسود آمده، آن را لمس فرمود و مشغول طواف شد. حضرت به بتى رسيد كه كنار كعبه قرار داشت، آنگاه با كمانى كه قوس آن را در دست گرفته بود، در چشم بت فرو كرده، فرمود:

«جاء الحق و زهق الباطل اِنَّ الباطل كان زهوقا» . ³

و چون از طواف خانه فارغ شدند به كوه صفا آمده از آن، بالا رفتند و از آنجا به خانۀ كعبه نگاه كرده، دستها را بلند نمود و دعا كرد. ⁴

امام باقر - ع - فرمود: «هنگامى كه رسول خدا - ص - به مسجدالحرام وارد شدند. . . هفت شوط طواف كردند؛ سه شوط را با حالت