32«آنهايى كه كافر شدند و مردم را از راه خدا و مسجدالحرام (كه براى مردم چه مقيم و چه غريب يكسان است) باز مى‌دارند...»
ح - «هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرٰامِ ...» 1
«ايشان همانهايى هستند كه كفر ورزيدند، و شما را از مسجدالحرام باز داشتند، و مانع شدند كه قربانى به قربانگاهش برسد.»
و آيات ديگرى كه در سورهاى بقره و توبه وجود دارد، همين مطلب را اثبات مى‌كند.
4 - توصيف بيت به اوصاف گوناگون.
الف: با وصف حرام: «يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاٰ تُحِلُّوا شَعٰائِرَ اللّٰهِ ... وَ لاَ آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرٰامَ.» 2
«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد شعائر خدا و ماه حرام و قربانى را، چه بدون قلاده و چه با قلاده، حرمت مشكنيد... و آزار آنان را كه به طلب روزى و خشنودى پروردگارشان آهنگ بيت‌الحرام كرده‌اند، روا مداريد...»
ب: با وصف عتيق: «لَكُمْ فِيهٰا مَنٰافِعُ إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهٰا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ .» 3
«از آن شتران قربانى تا زمانى معين سود ببريد، سپس (بدانيد كه) جاى قربانيشان در آن خانه كهنسال است.»
و در آيۀ ديگر فرمود: «وَ لْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ .» 4
ج: با وصف معمور: «وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ.» 5
«قسم به بيت معمور.»
د: با وصف محرّم: «رَبَّنٰا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوٰادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ ...» 6
«اى پروردگار ما! برخى از فرزندانم را به
بيابانى بى‌هيچ كِشته‌اى، نزديك خانۀ گرامى تو جاى دادم.»
5 - علت نامگذارى مكّه بدين اسم چيست؟
لغت شناسان در وجه تسميه مكّه به اين اسم، نكاتى را ذكر كرده‌اند، كه به آنها اشاره مى‌كنيم:
«ابن منظور» در لسان‌العرب مى‌گويد: از آنجا كه آبِ آن سرزمين، قليل است و مردم براى رفع احتياجات خود، آب را از زير زمين استخراج مى‌كردند، آن را مكّه ناميدند.
(انّما سميّت بذلك لِقلّه مٰاءِهٰا حيث كانوا يمتكّون الماء فيها اىْ يستخرجونها.)
عبداللّٰه بن زبير مى‌گويد: «انّما سميّت