19انس يكديگر است نگوييد «وَ لاٰ مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ إِنَّ ذٰلِكُمْ كٰانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنْكُمْ وَ اللّٰهُ لاٰ يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ » وقتى در محضر حضرت نشسته‌ايد، سخن دنيا طرح نكنيد، با يكديگر مؤانسه نكنيد، حرفى كه حكمت و معرفت در او نيست نزنيد، گفتار عادى را در محضر حضرت ترك كنيد. مجلس پيغمبر مجلس علم و حكمت است، مجلس انس و مجلس سرگرمى نيست، اين ترجمۀ كوتاهى از اين آيۀ مباركه است.
در اين آيه فرمود: فقط مؤمنين مى‌توانند بروند، غير مؤمنين مجاز نيستند، چون خطاب به اهل ايمان است «يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» ، مؤمنين هم بى‌دعوت مجاز نيستند و محور اذن و دعوت هم پذيرايى است كه رسول خدا شما را دعوت مى‌كند كه مهمانى كند، و شما مهمان او باشيد. «وَ لٰكِنْ إِذٰا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا» برويد غذاى رسول‌اكرم را بخوريد.
پذيرايى پيامبر از مهمانان چگونه است؟:
اين غذا چه غذايى است كه رسول‌اكرم دعوت مى‌كند؟ مؤمنين، مهمانانِ رسول اسلامند، در عين حال كه ظاهر آيه از نظر پذيرايىِ صورى محفوظ است، اما از امام ششم سلام‌اللّٰه عليه در ذيل آيۀ «فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسٰانُ إِلىٰ طَعٰامِهِ» به نقل مرحوم كلينى(ره) رسيده است كه «علمه الذى ياخذه ممن ياخذه » 1 شما علمى را كه فرا مى‌گيريد، نظر كنيد ببينيد از چه كسى آن را مى‌گيريد. گاهى
طعام، يك طعام ظاهرى است كه با باران، مزرعه‌ها و باغ‌ها سر سبز و خرّم مى‌شود و گاهى يك طعام حقيقى و معنوى است كه غذاى روح مى‌باشد و جان را تغذيه مى‌كند. اگر طعام در اين آيه دو مصداق داشت، طعام در آيۀ قبلى هم دو مصداق دارد.
در جاى ديگر اين چنين آمده است: «ما باران را نازل مى‌كنيم، زمين را مى‌شكافيم و با بذر افشانى غذا فراهم مى‌كنيم».
اگر منظور از اين طعام، طعام ظاهرى باشد، منظور از آن آب، باران