66نيايش‌هاى روشنگرانه‌اش راهى فرا روى ياران و پيروان و شيعيانش نهاد، تا بدانند كه بايد حقيقت را شناخت و خدا را اصل و آرمان و معيار و قبلۀ حركت قرار داد و شكر و سپاس و خضوع و تسليم را بر در رحمانيت و رحيميت و الوهيت او ساييد و از هر ستمگر و ظالم و فاسقى براى هميشه تبرّى جست، تا حقيقت در مسلخ خواسته‌هاى جباران قربانى نگردد.
اكنون در اين نوشتار، بخشى از زندگى نورانى امام چهارم؛ زينت پرستندگان و سجاد اهل‌بيت(عليهم السلام) را به بررسى نهاده و آموزه‌هاى اين زندگى پر از حادثه و پر از درد و رنج و خاطره و درس را باز مى‌گوييم. تا بدانيم كه هرگز نبايد مضجع شريف و بى‌قبّه و بارگاهش را در قالب گورستانى همچون همۀ گورستان‌ها نگريست، بلكه بايد از تربت مطهر و پاكش قلب‌ها گرفت و راه را طى نمود و مسير پويش استكمالى، عرفانى، شهودى، و عارفانه و تسليم و اخلاص و... را طى كرده، خود را آگاهانه و همه جانبه، بر آن الزام نمود.
نمايى از شخصيت فردى امام سجاد(ع)
چهارمين خورشيد فروزان آسمان عشق و ولايت و امامت؛ على بن حسين بن على بن ابى‌طالب بن عبدالمطّلب بن هاشم بن عبدمناف، 1در نيمۀ جمادى الآخر سال 38 هجرى در مدينه ديده به جهان گشود. 2
نامش على، كنيه‌اش ابوالحسن، 3ابو محمد، ابو الحسين، ابوالقاسم.
زين العابدين، سيد الساجدين و سجاد 4از مشهورترين القاب و نيز قدوة الزاهدين، سيد المتقين، زين الصالحين، منار القانتين از ديگر القاب آن بزرگوار است.
پدر امام سجاد(ع) ، پيشواى شهيدان طف، حضرت اباعبدالله الحسين(ع) است؛ امامى كه خود شريعۀ معارف است و عزيزترين معارف و عاليترين آموزه‌ها در بيان و عمل آن امام شهيد است. كه گويا امام سجاد(ع) ، تفسير عملى و وجودى او است.
مادرِ گرامى ا ش، بنا بر نقل مشهور، شهربانو، دختر يزدگرد سوم، آخرين پادشاه ايران از سلسلۀ ساسانيان است كه نام هاى ديگرى همچون غزاله، سلامه، خوله، برّه، براى اين گرامى ذكر گرديده است. 5
چگونگى راهيابى اين بانوى گرانقدر به بيت امامت و ولايت، در متون تاريخى مختلف نقل گرديده است.
مورد اتفاق مورخان است كه وى در جريان لشكركشى مسلمانان به ايران، به اسارت سپاه