61
ام البنين كبرى
در ميان جده‌هاى امّ البنين، زنى است با كرامت، با نام «امّ البنين كبرى» .
«وى پنج فرزند براى جعفر بن كلاب به دنيا آورد كه هر كدام سرورى از سروران و رييسى از رؤسا و رهبرى از رهبران قوم خويش بوده‌اند. ربيعة بن مالك يا ربيعة المقترنين (پدر لبيد شاعر) ، معاوية بن مالك بن جعفر (معوّذ الحكام) ، طفيل بن مالك (پدر عامر بن طفيل) عامر بن مالك (ملا عب الاسنّة) و سلمى بن مالك (نزال المضيق)» . 1
همين بانو، كه از جدّه‌هاى فاطمۀ كلابيه (امّ البنين) است، به عنوان ام‌البنين اول در تاريخ از او ياد شده كه لبيد بن ربيعۀ شاعر، در جلسه نعمان بن منذر، پادشاه حيره، شعر زيبايى را در شأن بنى كلاب و همين ام البنين اول مى‌سرايد، كه در عرب، هيچ فردى آن را منكر نشده است.
و نحن بنوام‌البنين الاربعة
«ماييم فرزندان چهارگانۀ ام‌البنين (گرچه آنها پنج نفر بوده‌اند، ليكن شاعر به دليل بلاغت شعرى چنين سروده است) و ما بهترين نسل از عامر بن صعصعه‌ايم، كه در جنگ با ضرباتى كشنده، جمجمه دشمن را درهم مى‌شكنيم. بر فرق سر آنها شمشير را از روى خود (كلاه جنگى) وارد مى‌سازيم. اى بخشنده و عطا كنندۀ خير فراوان، به‌سوى تو آمديم از منازل هفتگانۀ مسير.»
نعمان بن منذر، ادعاى لبيد را انكار نكرد و نيز هر كس كه در آن مجلس مشاركت داشت بر قول لبيد، صحّه گذاشتند.
اين بود شمّه‌اى موجز از نسب و حسب فاطمۀ كلابيه (امّ البنين) كه در كتب و منابع تاريخى، مطالب فراوان ديگرى نيز مضبوط است كه جهت خوددارى از طولانى شدن نوشتار، به همين‌جا بسنده مى‌كنيم. البته كه همين نكات و پيشينه و افتخارات است كه سبب گرديده است، مولاى متقيان، على (ع) در پى يافتن چنين بانوى پرفضيلت و پركرامتى باشد و با وى ازدواج نمايد.
ازدواجى فرخنده و آسمانى
على (ع) پس از شهادت حضرت زهرا (عليهاالسلام) ، به سفارش و وصيت وى عمل نموده، با امامه، دختر خواهر آن حضرت ازدواج كرد. امير المؤمنين، پس از اين ازدواج، با فاطمۀ كلابيه (ام‌البنين) نيز