5ايام خاص و دعاهاى مخصوص، ديگران را فراموش نكنيد، به ويژه صاحبان حق و حقوق مانند: اساتيد، پدر و مادر، آباء و اجداد و ساير اقوام و بستگان و نيز بر مبالغه در دعا براى اينان پافشارى مى‌كند.
در اين باره جناب ميرزا جواد ملكى (رحمة الله عليه) ، رهنمودهاى ديگرى نيز بيان مى‌كنند؛ از جمله مى‌فرمايند: ابتدا مؤمنان را به يادآور و از آنان نام ببر و حوايج آنان را، يك به يك بخواه، سپس به صورت عمومى حوايج عامه را بيان دار؛ بدان كه تو در اين باره هيچ خسارتى نمى‌كنى، بلكه سودمندترين تجارت‌ها را كرده‌اى؛ زيرا ديگران را بر خود مقدم داشتى و با زبان معصومان و زبان الهى، به جاى اكتفا به دعا براى يك نفر، دعاهاى فراوانى كردى كه خود نيز قطعاً خواستار آن‌ها هستى.
در هر حال، مؤلف ارجمند، مباحث مربوط به دعا را با رواياتى ارزشمند همراه مى‌سازد و بر جوانب مختلف آن تأكيد مى‌ورزد كه خوانندگان گرامى را به مراجعه به اين اثر گران قيمت ارجاع مى‌دهم. 1
عيد قربان
آيت الله ميرزا جواد ملكى تبريزى (رحمة الله عليه) ، در اين كتاب شريف، هرگز از هيچ مناسبتى غفلت نمى‌ورزد و هر كدام را به نحو شايسته و با وسواسى خاص وارد مى‌شود و جايگاه معنوى آن را به خوبى بيان مى‌كند و آداب و احكام سير و سلوكى موضوع را ياد آور مى‌شود.
وى دربارۀ شب و روز عيد قربان بدين صورت آغاز مى‌كند: بر مراقب است كه در ضمن طلب حوايج خود، از خداوند متعال طلب كند تا او را به اعمال عيد قربان موفق بدارد، به ويژه به نماز عيد و قبولى آن؛ و اهميت ابتدا و انتهاى روز را در نظر داشته باشد. 2
وى آداب معنوى عيد قربان را با حديثى از امام صادق (ع) در اهميت آن آغاز مى‌كند:
«عَنِ الصَّادِقِ (ع) عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِي (ع) قَالَ: كَانَ يعْجِبُهُ أَنْ يفَرِّغَ نَفْسَهُ أَرْبَعَ لَيالٍ مِنَ السَّنَة أَوَّلَ لَيلَة مِنْ رَجَبٍ وَ لَيلَة النَّحْرِ وَ لَيلَة الْفِطْرِ وَ لَيلَة النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ» 3.
«امام صادق (ع) از قول پدرانشان - عليهم صلوات الله - نقل مى‌كنند كه على (ع) چهار