4

شرايط دعا:

1. تصحيح عقايد و شناخت انسان نسبت به خدا،

2. مهياسازى انسان از قبيل: گريه، ختم گرفتن، حمد و ثناى الهى، درود بر پيامبر و آلش، اقرار به گناهان و. . . براى جلب رحمت واسعه الهى،

3. مشاركت دادن ساير مؤمنان در دعاها،

4. دعا و مناجات با كلمات لطيف و مهربانانه در جهت جلب عطوفت و عنايت الهى،

5. پايان دادن دعا به صلوات و جملۀ

«مَا شَاءَ الله وَ لاَ قُوَّة إِلاَّ بِاللَّه» ،

6. مهيا ساختن وضعيت معنوى و قلبى؛ مانند ايجاد حقيقت ايمان در قلب نسبت به خدا و صفات او مانند: قدرت، علم، عنايت، جود، كرم و. . .

7. ايمان به اجابت دعا و تخلف ناپذيرى وعدۀ الهى،

8. ايجاد سكينه و وقار در ظاهر و باطن،

9. دعا همراه با نشاط و شادابى و اكتفا كردن به اندازۀ حال داشتن،

10. توجه به خداوند، با تمام وجود در حال دعا و دور كردن آنچه غير خداست از دل و جان،

11. صداقت در تكبير و تجليل الهى.

در نتيجه، اگر سرور و عشق و شوق در جان خود يافتى و حلاوت و شيرينى دعا را درك كردى؛ بدان كه با صداقت به پيشگاه ذات احديت روى آوردى؛ و آنگاه است كه خداوند رحمان و شاكر، به اين راستى و صفاى تو، توجه مى‌كند و تو را عظيم مى‌دارد! ¹

مرحلۀ ديگر دعاهاى روز عرفه، دعاى معروف و پربار امام حسين (ع) است كه از مضامين عالى و حقايق كم نظير برخوردار است و انسان را از دنياى رحم و پس از آن، به دنياى بزرگ و سپس به جهان غيب مى‌برد و وجود آدمى را سرشار از غيب و شهود جهان قرار مى‌دهد و نيز دعاى معروف امام سجاد (ع) در صحيفۀ سجاديۀ نورانيه كه اقيانوس ناپيدا كرانۀ آن، دل‌هاى مشتاقان وصل را نشاط مى‌بخشد وهمراه وهمدل امام زين العابدين، حضرت سيد الساجدين (ع) قرار مى‌دهد.

مرحوم ميرزا جواد ملكى تبريزى (رحمة الله عليه) ، در موارد مختلفى‌كه سخن از دعا و مناجات در اين كتاب پيش آمده، يادآورى اين نكته را لازم مى‌داند و بر آن تأكيد مى‌كند كه در حالات و