11آرزويشان يا از مقام قربم يا از قطع نعمت‌هايم از آن‌ها) ، اگر همۀ اهل آسمان‌ها و زمينم به من اميد بندند و به هريك از آن‌ها به اندازۀ اميدوارى همه دهم، به قدر عضو مورچه‌اى از ملكم كاسته نشود، چگونه كاسته شود از ملكى كه من سرپرست او هستم؟ پس بدا بحال آن‌ها كه از رحمتم نوميدند و بدا به حال آن‌ها كه نافرمانى‌ام كنند و از من پروا نكنند.» 1
مؤلف ارجمند كتاب «المراقبات» ، هرجا كه در بيان احاديث و يا آيات قرآن به شگفتى و عظمت نگاه مى‌كند، خطاب او به خواننده بسيار قابل تأمّل و توجه است. در اينجا نيز مى‌گويد:
«أُنظُر يا أَيهَا الْمِسْكِين. . . بنگر اى نيازمند در وعده و وعيدهاى اين حديث و عظمت استدلال‌ها و مطالب آن، كه از آسمان‌هاى هفتگانه و از عرش عظيم الهى، عظيم‌تر و برتر است و نفست را مورد خطاب قرار بده و از غفلت سؤال كن، آيا مى‌توانى ذرّه‌اى از آنچه در اين حديث بيان شده از قدرت و سلطنت و ملك الهى منكر شوى؟ و از اين‌كه شدايد و كليد ابواب رحمت همه در دست اوست و درهاى رحمت براى دعا كننده باز است.»
سپس به تأكيدات خود در اين زمينه، ادامه مى‌دهد و نتيجه مى‌گيرد كه:
«هر كس يقين داشته باشد به قدرت و كرم و عنايت شخصى، حتماً در برابر او خاضع مى‌شود و تمام مخالفت‌هاى ما با خداوند به جهت ضعف ايمان و يقين است.
و آن كس كه مخالفت اوامر و نواهى الهى را مى‌كند، اميدى به خدا ندارد و آن‌كه اميد ندارد در شهادتش به اين‌كه پناهى جز او ندارم صادق نيست (وَ مَنْ يتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ) 2و خواهد گفت:
لاَ مُؤَثِّرَ فِي الوُجُود إلاَّ الله» 3.
در خاتمۀ اين بخش از اذكار ماه ذى الحجه؛ يعنى خواندن دعوات پنجگانه مى