33

1. فاطمه بنت اسد

فاطمه، دخت اسد بن هاشم بن عبد مناف بن قصى بن كلاب است.

«اسد، برادر عبدالمطّلب است و آن دو، فرزندانى دارند؛ عبدالمطّلب پسرانى دارد با نام هاى: عبدالله، ابوطالب و حمزه.

و اسد را فرزندانى است كه از جملۀ آنها فاطمه است؛ يعنى همان فاطمۀ بنت اسد. ¹

در خصايص و ويژگى هاى فاطمه آمده است: «فاطمۀ بنت اسد زنى نيكوسيرت، دانا و بينا به امور آخرت و عاقل و هوشمند و با كمال و عفت و شرافت بود. فاطمه بنت اسد پيرو مذهب حنيف ابراهيم خليل عليه السلام بود و حتى قبل از اسلام هم، هرگز خود را به شرك و بت پرستى نيالود.» ²

طبق رواياتى كه از ائمۀ معصوم عليهم السلام دربارۀ اين بانوى پاك صادر شده، وى اهل بهشت است و پيامبر (ص) بهشت را برايش ضمانت كرد. بر اين اساس، فاطمه بنت اسد جزو امان يافتگان از آتش جهنم است.

امام صادق عليه السلام فرمود: «خداوند به پيامبر (ص) وحى كرد كه: من آتش را بر چهار كس حرام ساختم؛ صلبى كه تو در آن بودى، بطنى كه تو را حمل كرد، صاحب خانه اى كه تو را رشد داد و اهل بيتى كه تو را سرپرستى نمود؛ و اما صُلبى كه پيامبر (ص) در آن بود، صلب عبدالله بن عبدالمطّلب و رحمى كه در آن بود، رحم آمنه بنت وهب و خانه اى كه در آن بزرگ شد، خانۀ فاطمه بنت اسد و اهل بيتى كه آن حضرت را پناه داد، ابوطالب بود.» ³

ازدواج با ابوطالب

چنانكه اشاره شد، فاطمۀ بنت اسد در خاندانى با كرامت و اصيل، تولد و رشد يافت و آثار بزرگى و فضيلت و عظمت، از كودكى در او نمايان بود؛ در ايام جوانى به دليل ظهور آثار كرامت، روشن بينى و تقوا و پارسايى، مورد توجه شيبۀ الحمد؛ يعنى عبدالمطلب قرارگرفت و او را شايستۀ همسرى فرزندش ابوطالب يافت.

«عبد المطّلب و همسرش فاطمه بنت عائذ، بنت اسد را همسرى مناسب براى ابوطالب يافتند و برايش برگزيدند.» ⁴

پس از آنكه فاطمه بنت اسد، به سن ازدواج رسيد، عبدالمطّلب، او را براى فرزندش ابوطالب خواستگارى كرد و اين خواست، با اجابت فاطمه همراه گرديد. فاطمه بنت اسد، به عنوان عروس