53و خانه و باغ بخشيد و آنها را متولى زيارتگاه خرقه نمود. ¹

بر اساس روايت دوم، پس از وفات شيخ دوست محمد، كه خرقۀ پيامبر را از مكه به بغداد منتقل كرده بود، فرزندان وى آن را به بخارا بردند و پس از هشتاد سال، شيخ آقامحمد و نظرمحمد آن را از بخارا به بلخ انتقال دادند تا اينكه شيخ محمد ضياء و شيخ نياز، پس از 35 سال، در روز يكشنبه 24 محرم 1109ق. آن را با خود به خانقاه جوزگون آوردند. ²

از تاريخ ورود خرقۀ نبوى به بدخشان، از فيض اين اثرِ مقدس، شهر جوزگون به فيض آباد تغيير نام يافت. ³اين موضوع در چند بيت شعر به شرح زير ثبت شده است: ⁴

خرقه پاك سيد عربى

پس از انتقال خرقه به قندهار، جايگاه خرقه و مسجد و مدرسۀ آن تا به امروز به نام «زيارت خرقه» حفظ گرديده است و زائران ابتدا وارد مسجد مى شوند و از آنجا به زيارتگاه خرقه كه داراى گنبد جداگانه اى است، وارد مى شوند. ⁵

زيارت سخى در كابل

اين زيارتگاه در دامنۀ كوه على آباد در شمال غربى كابل واقع است. گفته شده زمانى كه به دستور احمد شاه بابا در سال 1182ق. وزير وى، شاه ولى خان بامى زائى خرقۀ منتسب به پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم را از بدخشان به سمت قندهار منتقل كرد. آن را در مسير خود در اين محل، در ميان يك ديگ سنگى قرار دادند. خرقۀ شريفه به مدت 7 يا 9 ماه در كابل بود و هر از چند گاهى به منظور تشرف اهالى كابل به زيارت صندوق حاوى خرقه، آن را در نزديكى سنگ سياهى كه امروزه به سنگ ذوالفقار معروف است، مى گذاشتند. تا اينكه آن را به سمت قندهار حركت دادند. ⁶

دربارۀ علت بناى «زيارت سخى» گفته اند كه اين زيارتگاه به افتخار توقف خرقۀ مباركۀ پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم در اين مكان، ساخته شده است. اما برخى نيز آن را نظرگاه حضرت اميرالمؤمنين عليه‌السلام مى دانند. بناى زيارتگاه شامل دو اتاق متصل به يكديگر است كه هر اتاق داراى گنبدى نقره اى رنگ است. در ديوار شمالى بنا، در جانب كوه، سنگ بزرگى وجود دارد كه به دو نيم شده و در بالاى آن بيرقى است. بر اساس باورهاى محلى، زمانى كه خرقۀ مباركه را از روى اين سنگ به سمت قندهار حركت