28به هرحال، دعا و درخواست رتبه و درجه و وسيله و «مقام محمود» براى پيامبر، ادبى است كه امامان معصوم به ما آموخته‌اند كه از يك سو شناخت و معرفتى است در حق آن حضرت و از سوى ديگر، شناخت يكى از معارف دين است؛ زيرا در قرآن به آن (وسيله و مقام محمود) تصريح شده و وعدۀ حق است و «
اِن الله لا يخلف الميعاد » . از سويى نيز وعده و بشارت به اهل ايمان است كه با وجود «مقام محمود» و «وسيله» و رتبۀ پيامبر در قيامت و مقام شفاعت، اميد عفو و گذشت و شفاعت در حق اهل ايمان مى‌رود، كه رحمت حق از اين طريق حاصل شود و امام سجاد (ع) در دعا و درود بر پيامبر اينگونه فرموده‌اند:
«اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيا مِنْ جَنَّتِكَ. حَتَّى لاَ يسَاوَى فِى مَنْزِلَةٍ، وَ لاَ يكَافَأَ فِى مَرْتَبَةٍ، وَ لاَ يوَازِيهُ لَدَيكَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ، وَ لاَ نَبِى مُرْسَلٌ» . 1
«خدايا! پس او را به پاس رنجهايى كه در راه تو متحمّل شد، به بالاترين درجۀ بهشت بالا بر تا جايى كه در مقام و منزلت همسان و در پايه و مرتبت همتايى نداشته باشد و هيچ فرشتۀ مقرّب و پيامبر مرسلى همپايۀ او نباشد.»
و در اينجا بُرده، چه زيبا سروده است:
هو الحبيب الذى ترجى شفاعته
من كلّ هول من الأهوال مقتحم
«اوست دوست خدا، آنكه اميد مى‌رود شفاعتش در هر ترس و وحشت و بليه، كه به سختى نازل مى‌شود. 2
* اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ: (وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً 3وَ
إِنِّى أَتَيتُ نَبِيكَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِى، وَ إِنِّى أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللَّهِ رَبِّى وَ رَبِّكَ لِيغْفِرَ لِى ذُنُوبِى.»
طبق فرمودۀ قرآن، از گذشته، روش و سنت بر اين بوده است كه مردمان گناه‌كار، از انبيا و رسولان خود طلب استغفار مى‌كردند؛ از جمله:
فرزندان يعقوب از وى مغفرت و بخشش خواستند؛ ( قالُوا يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا كُنَّا خاطِئِينَ * قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّى إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ) ؛ 4